عنوان ترجمه شده مقاله: ارزیابی سیستم در طراحی های جاده ای مبتنی بر سیستم ها: کاربرد تجزیه و تحلیل کار شناختی به منظور ارزیابی طراحی های تقاطع ها

While a safe systems approach has long been acknowledged as the underlying philosophy of contemporary road safety strategies, systemic applications are sparse. This article argues that systems-based methods from the discipline of Ergonomics have a key role to play in road transport design and evaluation. To demonstrate, the Cognitive Work Analysis framework was used to evaluate two road designs – a traditional Melbourne intersection and a cut-through design for future intersections based on road safety safe systems principles. The results demonstrate that, although the cut-through intersection appears different in layout from the traditional intersection, system constraints are not markedly different. Furthermore, the analyses demonstrated that redistribution of constraints in the cut-through intersection resulted in emergent behaviour, which was not anticipated and could prove problematic. Further, based on the lack of understanding of emergent behaviour, similar design induced problems are apparent across both intersections. Specifically, incompatibilities between infrastructure, vehicles and different road users were not dealt with by the proposed design changes. The importance of applying systems methods in the design and evaluation of road transport systems is discussed

چکیده

در حالی که رویکرد سیستم های ایمن مدت مدیدی است که به عنوان فلسفه بنیادین راهبردهای ایمنی جاده ای معاصر شناخته شده است، کاربردهای نظام مند پراکنده­ و اندکی دارد. مقاله پیش رو استدلال می نماید که روش های مبتنی بر سیستم از نظم ارگونومی نقشی کلیدی در طراحی و ارزیابی جاده های ترانزیتی دارند. جهت نشان دادن این مورد، چهارچوب تحلیل کار شناختی به منظور ارزیابی دو طراحی جاده ای استفاده شد– تقاطع سنتی ملبورن و طراحی برشی برای تقاطعات آتی مبتنی بر اصول سیستم های امن ایمنی جاده ای. نتایج نشان می دهد که اگرچه تقاطع برشی به لحاظ طرح از تقاطع سنتی متفاوت به نظر می رسد، محدودیت های سیستمی تفاوت قابل ملاحظه ای ندارند. علاوه بر این، تحلیل ها نشان داد که بازتوزیع محدودیت ها در تقاطع برشی به رفتار نوخاسته ای منجر می شود که پیش بینی نشده بود و می توان اثبات نمود که مشکل ساز است. افزون بر این، مبتنی بر عدم شناخت رفتار نوخاسته، مشکلات ناشی از طراحی مشابه در سراسر هر دو تقاطع آشکار است. به ویژه عدم سازگاری بین زیرساخت ها، خودروها و کاربران مختلف جاده به واسطه تغییرات طراحی پیشنهادی رسیدگی نشده بود. اهمیت اعمال روش سیستم ها در طراحی و ارزیابی سیستم های ترانزیتی جاده ها مورد بحث قرار گرفته است.

1-مقدمه

تقاطع ها بخش های خطرناک و پیچیده سیستم حمل و نقلی جاده ها هستند زیرا آنها نشان دهنده نقطه ای هستند که دو یا چند جاده همدیگر را قطع نموده و اعمال کاربر جاده در آنها شامل گردش به چپ، راست و عبور از تقاطع است. این تعارضات بالقوه بسیاری را مابین کاربران جاده باعث می شود (اداره فدرال بزرگرا­ه ها، 2000). این سطح از پیچیدگی و ریسک در آمار تصادفات جاده ای در جاییکه تقاطع ها نشان داده شده اند، تجسم می یابد. در ویکتوریا، حوزه قضایی استرالیا، تقریباً 50 درصد تمامی تصادفات جاده ای در تقاطع ها رخ می دهد (ویک رودز، 2011 الف) و ارقام مشابهی در سراسر جهان گزارش شده اند...