عنوان ترجمه شده مقاله: فناوری کشت بافت کم هزینه در احیای سیب زمینی شیرین

Sweet potato production in Eastern Africa has been declining due to lack of healthy planting materials. Developing countries have not maximized in vitro sweet potato regeneration due to the high costs incurred. The objective of this research was to reduce the cost of sweet potato tissue culture nutrients by using affordable alternative nutrient sources. The conventional sources of Murashige and Skoog (MS) salts were substituted with Easygro® vegetative fertilizer containing both macro and micronutrients. Two grams of the fertilizer were supplemented with 30 g/L of table sugar and 9 g/L of agar. Conventional MS medium supplemented with 30 g/L of sucrose and 3 g/L of gelrite was used as the control. Two farmer preferred sweet potato varieties, Kemb-36 and Tainurey were initiated on the two media. The mean number of nodes, leaves, roots and plant height were determined and comparisons made between the two media. There was 96.9% reduction in the cost of the nutrients used in media preparation. Significant differences were detected on the number of nodes produced by Kemb-36 on the two media with plantlets cultured on the low cost medium producing four nodes per plantlet while those cultured on the conventional MS medium had an average of five nodes per plantlet. Significant differences were not detected on the number of nodes produced by Tainurey on the two media. The developed low cost medium can be used to boost the production of affordable disease-free sweet potato seedlings

چکیده

تولید سیب زمینی شیرین در آفریقای شرقی به دلیل فقدان مواد کاشت سالم روبه کاهش گذاشته است. کشورهای درحال توسعه تولید سیب زمینی شیرین را در شرایط آزمایشگاهی به خاطر هزینه های فراوان وارده به مقدار بیشینه خود نرسانده اند. هدف این پژوهش کاهش دادن هزینه های مواد مغذی کشت بافت سیب زمینی شیرین با استفاده از منابع مواد مغذی جایگزین مقرون به صرفه بود. منابع متداول نمک های موراشیگه (Murashige) و اسکوگ (Skoog) (MS) با کود گیاهی ایسیگرو که حاوی هر دو دسته مواد مغذی ریز و درشت بود جایگزین شد. دو گرم کود با 30 گرم بر لیتر ساکارز و 9 گرم بر لیتر آکار ترکیب شد. متوسط MS متعارف تکمیل شده با 30 گرم بر لیتر ساکارز و 3 گرم بر لیتر ژلریت به عنوان شاهد (نمونه کنترلی) استفاده شد. کشت دو رقم سیب زمینی شیرین دارای اولویت برای کشاورزان یعنی کمب-36 و تاینوری در دو محیط کشت آغاز شد. میانگین تعداد گره ها، برگ ها، ریشه و ارتفاع گیاه مشخص شد و مقایسات بین دو محیط کشت انجام گرفت. 96.9 درصد کاهش در هزینه مواد مغذی مورد استفاده در آماده سازی محیط کشت مشاهده شد. تفاوت معناداری در تعداد گره های تولیدشده توسط کمب-36 در دو محیط با گیاهچه های کشت شده در محیط کم هزینه آشکار شد، 4 گره در هر گیاهچه ایجاد شده بود در حالیکه نمونه های کشت شده در محیط MS متداول بطور متوسط 5 گره به ازای هر گیاهچه داشتند. تفاوت معناداری در تعداد گره های ایجاد شده توسط تاینوری در دو محیط کشت مشاهده نشد. محیط کشت کم هزینه توسعه داده شده می تواند جهت بالابردن تولید گیاهچه های مقرون به صرفه عاری از بیماری استفاده شود.

1-مقدمه

سیب زمینی شیرین (Ipomoea batatas (L) Lam) دومین محصول ریشه ای مهم پس از مانیوک (کازاوا) در آفریقاست. بیشتر آن در کشورهای آفریقای شرقی در اطراف دریاچه ویکتوریا کشت می شود. این محصول در چندین ناحیه­ کشت زیست محیطی رشد نموده معمولاً نقش قابل توجهی در سیستم های زراعی و غذایی دارد. این گیاه دوره زمانی رشد کوتاهی دارد، به­خوبی در خاک حفظ شده و در زمین های حاشیه ای به­عمل می آید از این رو به آن محصول امنیت غذایی اطلاق می شود...