عنوان ترجمه شده مقاله: همپوشانی ها بین برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی و ابزارهای مدیریت استراتژیک در سازمان های عمومی

Planning develops a foundation for management elements and a process that organizations combine all their activities and efforts related to their intended purposes, the way to achieve them, and how to pass these ways. The aim of this paper is to present scientific research about the applicability and efficiency of two strategic management tools including the analysis of value chain and stakeholder analysis in the public organizations and to suggest that strategic tools such as value chain analysis used in public organizations need to adapt themselves to presupposed conditions in order to maximize the effect of them for understanding the conditions. These studies suggest that the strategic analysis of relations that make up all or part of organizations’ values is less important if their complex relationships are mutually interdependent and unclear. This study tries to apply two models including value chain analysis and stakeholder analysis in the similar way to show that how strategic understanding increases as result of coexistence. Therefore, management should have a proper planning for its all resources. One of these resources which is strategic for organizations is human resources which are the important component for strategic planning. Some factors have caused a new approach in the strategic human resources’ planning, however; this kind of planning is not used completely in organizations due to some limitations

چکیده

برنامه ریزی پایه ای را برای عناصر مدیریت و فرایندی را توسعه می دهد که سازمان ها تمام فعالیت ها و تلاش های مربوط به مقاصد مورد نظر خود، راه رسیدن به آنها، و چگونگی گذر از این راه ها را ترکیب می کنند. هدف از این مقاله ارائه تحقیقات علمی در مورد کاربرد و بهره وری دو ابزار مدیریت استراتژیک در بر گیرنده تجزیه و تحلیل زنجیره ارزش و تجزیه و تحلیل ذینفعان در سازمان های دولتی است و نشان می دهد که ابزارهای استراتژیک مانند تجزیه و تحلیل زنجیره ارزش مورد استفاده در سازمان های عمومی به منظور به حداکثر رساندن اثر آنها برای درک شرایط نیاز به انطباق خود با شرایط پیش فرض دارند. این مطالعات نشان می دهند که تجزیه و تحلیل استراتژیک روابطی که تمام یا بخشی از ارزش های سازمان را تشکیل می دهند اگر روابط پیچیده آنها به صورت متقابل به یکدیگر وابسته و مبهم باشد از اهمیت کمتری برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، اعمال دو مدل شامل تجزیه و تحلیل زنجیره ارزش و تجزیه و تحلیل ذینفعان در روشی مشابه برای نشان دادن این است که چگونه درک استراتژیک در نتیجه وجود همزمان این دو افزایش می یابد. بنابراین، مدیریت باید برنامه ریزی مناسبی برای همه منابع خود داشته باشد. یکی از این منابع که برای سازمان ها استراتژیک است منابع انسانی است که جزء مهم برنامه ریزی استراتژیک است. با این حال برخی عوامل باعث روش جدیدی در برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی شده ­اند؛ این نوع از برنامه ریزی به طور کامل در سازمان­ ها با توجه به برخی از محدودیت­ ها استفاده نمی شود.

1-مقدمه

استفاده از ابزارهای استراتژیک در بخش­ های خصوصی پیشینه طویلی دارد که کارایی آنها را در حوزه استراتژیک نشان می دهد (فروست 2003؛ هاسی 2002؛ ارندوف 2002؛ پویستر، 2005؛ شرما، 1999). همچنین مخصوص بودن این ابزارهای و حرکت آنها از بخش خصوصی به عمومی را مشخص تر می کند. ضرورت انطباق دقیق مدل های بخش خصوصی استاندارد در هنگام اعمال در بخش دولتی در این کار نشان داده شده است...