Abstract
Attempts have been made for the first time to produce a friction material with thermal sensitive modulus by the inclusion of combined plastic/rubber properties of thermoplastic elastomers (TPE) as viscoelastic polymeric materials into the formulation for the purpose of increasing the damping behavior. In order to evaluate the viscoelastic parameters such as loss factor (tan δ) and elastic modulus (E’) for the friction material, dynamic mechanical analyzer (DMA) was used. Styrene-butadiene-styrene (SBS), styrene-ethylene-butylene-styrene (SEBS) and nitrile rubber/polyvinyl chloride (NBR/PVC) blend systems were used as TPE materials. However, NBR/PVC and SEBS were found to be more effective in damping behavior. All the friction materials containing TPEs exhibited more damping behavior at a wide range of temperature compared with the reference sample
چکیده
برای اولین بار تلاش هایی برای تولید یک مادة اصطکاکی با مدول حساس به حرارت با افزودن الاستومرهای گرمانرم (TPE) با خواص ترکیبی پلاستیک/لاستیک به عنوان مواد پلیمری ویسکوالاستیک به فرمولاسیون با هدف افزایش رفتار میرایی انجام شد. برای ارزیابی پارامترهای ویسکوالاستیک مادة اصطکاکی مانند ضریب اتلاف (tan δ) و مدول الاستیک (E’) از دستگاه آنالیز مکانیکی-دینامیکی (DMA) استفاده شد. سیستم های مخلوط استایرن- بوتادیاِن-استایرن (SBS)، استایرن- اتیلن- بوتیلن- استایرن (SEBS) و لاستیک نیتریل/پلی وینیل کلرید (NBR/PVC) به عنوان مواد TPE استفاده شد. با این حال، مشخص شد که سیستم های NBR/PVC و SEBS از نظر رفتار میرایی مؤثرتر هستند. تمام مواد اصطکاکی حاوی TPEs در مقایسه با نمونة مرجع رفتار میرایی بالاتری را در طیف گسترده ای از دماها نشان دادند.
1-مقدمه
مهمترین جنبة ایمنی یک خودرو سیستم ترمز آن است، که باید خودرو را تحت شرایط مختلف به سرعت و با اطمینان متوقف کند [1]. مواد اصطکاکی برای سیستم ترمز یک خودرو باید الزامات مختلفی مانند مقاومت سایشی خوب، نیروی اصطکاکی پایدار، بی صدا بودن، و بدون ارتعاش بودن در طیف گسترده ای از دماها، فشارها، سرعت ها، و محیط ها را داشته باشد. تلاش های بسیاری برای توسعة کامپوزیت های چند فازی برای استفاده به عنوان یک مادة اصطکاکی انجام شده است، چون استفاده از یک ماده هیچگاه برای عملکردهای متعدد موفق نبوده است [2-8]...