عنوان ترجمه شده مقاله: نابرابری درآمدی در منطقه ی روستایی نیجریه: شواهد به دست آمده از داده های زمینه یابی خانوارها

This paper analyzes income inequality among sample of farm households in rural Nigeria. Results show that the overall Gini coefficient of income inequality is 0.40, and that while farm income decreases income inequality, off-farm income increases inequality. Among the components of off-farm activities, agricultural wage, non-agricultural wage and self-employed income increase inequality, while remittances and other income (pensions and capital income) decrease income inequality. On the whole, farm income contributes about 35% while off-farm income contributes 61% to total inequality. Crop income – contributing about 33%, contributes more to total income inequality than any other income source. This is followed by self-employed income, which contributes 32% to total income inequality. Because growth in the off-farm sector is likely to increase inequality, the study recommends the removal of barriers faced by poor households in assessing better off-farm employment opportunities, so that it would have an equalizing effect on income distribution. This would require the provision of education and accessible credit schemes, coupled with provision of physical infrastructures that would create more economic opportunities for the poor households in the rural areas

چکیده

این مقاله به تجزیه و تحلیل نابرابری درآمدی در میان گروه نمونه ی خانوارها کشاورز منطقه ی روستایی نیجریه می پردازد. یافته ها نشان می دهد که ضریب جینی کلی نابرابری درآمدی 40% است و این در حالیست که در آمد کشاورزی باعث کاهش نابرابری درآمدی می شود و در آمد غیرکشاورزی، نابرابری را افزایش می دهد. در بین مؤلفه ها؛ فعالیت های خارج از مزرعه؛ دستمزد کشاورزی و درآمد خوداشتغالی باعث افزایش نابرابری می شوند، در حالیکه دریافت اعانه و سایر درآمدها (حقوق بازنشستگی و درآمد حاصل از سرمایه) باعث کاهش نابرابری می شود. به طور کلی درآمد حاصل از مزرعه 35% و در آمد خارج از مزرعه 61% از کل نابرابری درآمدی را تبیین می کند. درآمد محصول در حدود 33% از کل نابرابری درآمدی را تبیین می کند که بیشتر از سایر منابع درآمدی است. سپس در آمد خود اشتغالی 32% از سهم کل نابرابری در آمدی را شامل می شود از آنجا که رشد در بخش خارج از مزرعه احتمالاً نابرابری را افزایش می دهد، این مطالعه پیشنهاد می کند که موانع پیش روی خانوارهای فقیر برای دستیابی به فرصت های بهتر اشتغال خارج از مزرعه برداشته شود تا اثر متوازنی در توزیع درآمد حاصل شود. این امر نیازمند آموزش و تخصیص اعتبار است که باید با ارائه ی زیر ساختهای فیزیکی برای ایجاد فرصت های اقتصادی بیشتر برای خانوارهای فقیر مناطق روستایی، همراه شود.

1-مقدمه

فقر و نابرابری درآمدی رابطه ی بسیار نزدیکی با یکدیگر دارند و اینگونه استدلال شده که نابرابری درآمدی می تواند عاملی قوی در ایجاد فقر باشد (UNU/WIDER، 2000). کولینکو و شوروکس (2003) به این نتیجه رسیدند که در اواخر دهه ی 1990 در روسیه، سطوح بالای فقر بیشتر به خاطر نابرابری درآمد بوده تا کاهش میانگین درآمد. هنگامیکه رشد اقتصادی افزایش می یابد، نرخ فقر کاهش می یابد، ولی با افزایش نابرابری درآمدی، فقر هم افزایش می یابد. به خاطر رابطه میان نابرابری درآمدی و فقر، کاهش نابرابری درآمدی به چالش عمده ی سیاسی در بین سازمانهای توسعه یافته و کارشناسان کاهش فقر تبدیل شده است...