چکیده
این مقاله گزیده ای از نقدِ مقالات حسابداری مالی ارائه می دهد که اساساً برروی ارزشیابیِ حسابداری، ازجمله هزینه های ضمنیِ دارایی های خالص، پروکسی های عملیِ حسابداری، و موانع موجود در تئوریِ حسابداری تمرکز دارد. بعقیدۀ اینجانب، پژوهش های حسابداری در این حوزه ها اغلب ناکافی و کوتاه بینانه می باشند و از فقدان یک استدلال انتقادی رنج می برند. کوتاه بینی باعث عدم خلاقیت در پژوهش می شود و مانع از ماندگاریِ درازمدتِ جامعه حسابداری در عرصۀ حسابداری مالی می شود. مثال های بررسی شده در این مقاله شاملِ (ولی نه محدودبه) موارد ذیل می باشد: مسئلۀ مدلسازیِ ساختاری (بنیادی) و ابطال پذیری مدل؛ تعیین اینکه آیا یک موسسه تجاری براساس مدلهای ارزشیابی که اجازه چنین پدیده ای را نمی دهند - گران قیمت یا ارزان قیمت است؛ “الحاق” قراردادیِ دو مدل مجزا یکی برای ارزشیابی و دیگری برای نرخ نزول؛ ضعف در ارزیابی محدودیت های عملیِ القا شده توسط مدلهای ارزشیابیِ خنثی از ریسک (متعادل) در برآورد هزینه های سرمایه؛ بکارگماریِ چندین بارۀ پروکسی ها که بظاهر هیچ مبنای نظری ای ندارند؛ برآوردِ رگرسیون هایی که لزوماً منجر به ضرایب اریب (بایاسی) می شوند درحالیکه مقالات مرتبط با مسائل اقتصادی جوابهای حاضر و آماده ارائه می کنند؛ و ایجاد مدلهای پیچیدۀ لازم برای مسئلۀ مورد پژوهش درغیابِ موانع موجود.
1-مقدمه
این مقاله گزیده ای از نقدِ مقالات حسابداری مالی را ارائه می دهد که اساساً و نه منحصراً برروی پژوهش عملیِ قابل بایگانی تمرکز دارد. در بسیاری از مباحثی که دربردارندۀ پژوهش حسابداری مالی هستند، گزینش پذیری امری معین و لزومی می باشد. حساسیت، نیز موضوعی الزامی می باشد زیرا زمینۀ موردنظرِ من، از نظرِ روش علمیِ آن، ساختارهای مشکوکِ پروکسی، و نگرش بی تاملانه ای که متخصصین تجربیِ حسابداری مالی (و گاهی اوقات حتی نظریه پردازان) در قبال نظریۀ حسابداری مالی اتخاذ می کنند، خیلی ملایم می باشد...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.