عنوان ترجمه شده مقاله: نقش پلیمرهای زیست تجزیه پذیر در رسانش دارو

The current review article focuses on Biodegradable polymers in pharmaceutical drug delivery of therapeutic agents. Polymers have been used as a  main tool to control the drug release rate from the formulations. Advances in polymer science have led to the development of several novel drug- delivery systems. During the past two decades significant advances have been made in the development of biodegradable polymeric materials for  biomedical applications. In recent years there has  been an increase in interest in biodegradable polymers. Two classes of biodegradable polymers  can be distinguished: synthetic or natural polymers . Biodegradable polymers have been widely used in biomedical applications because of their known biocompatibility and biodegradability Degradable polymeric biomaterials are preferred candidates for developing therapeutic devices such  as temporary prostheses, three dimensional porous structures as scaffolds for tissue engineering and as controlled/sustained release drug delivery  vehicles. Biodegradable materials are used in packaging, agriculture, medicine and other areas. In the biomedical area, polymers are generally used  as implants and are expected to perform long term service. These improvements contribute to make medic al treatment more efficient and to  minimize side effects and other types of inconveniences for patients. Biodegradable polymers have been widely used in biomedical applications  because of their known biocompatibility and biodegradability. This review presents an overview of the  different biodegradable polymers that are  currently being used and their properties and their applications

چکیده

این مقالة مروری به بررسی نقش پلیمرهای زیست ­تجزیه­ پذیر در رسانش ترکیبات دارویی می ­پردازد. پلیمرها به عنوان عامل اصلی کنترل سرعت رسانش دارو از فرمولاسیون­ ها مورد استفاده قرار گرفته­ اند. پیشرفت­ های به دست آمده در علم پلیمر منجر به توسعة سیستم ­های رسانش داروی جدیدی شده است. طی دو دهة گذشته پیشرفت­ های قابل توجهی در تولید مواد پلیمری زیست ­تجزیه پذیر برای کاربردهای پزشکی زیستی حاصل شده است. در سال­ های اخیر توجه به پلیمرهای زیست ­تجزیه­ پذیر افزایش یافته است. پلیمرهای زیست­ تجزیه ­پذیر را می ­توان در دو دستة پلیمرهای مصنوعی و طبیعی تقسیم ­بندی کرد. پلیمرهای زیست ­تجزیه­ پذیر به دلیل زیست­ سازگاری و زیست ­تجزیه ­پذیری بطور گسترده در کاربردهای پزشکی زیستی مورد استفاده قرار گرفته­ اند. مواد پلیمری زیست­ تجزیه ­پذیر انتخاب مناسبی برای توسعة تجهیزات درمانی مانند اندام­ های مصنوعی موقت، ساختارهای متخلخل سه ­بعدی به عنوان داربست برای مهندسی بافت و سیستم ­های آزادسازی داروی کنترل شده به حساب می ­آیند. مواد زیست ­تجزیه­ پذیر در بسته­ بندی، کشاورزی، پزشکی و دیگر حوزه­ ها استفاده می­ شوند. در حوزة پزشکی زیستی، پلیمرها معمولاً به عنوان ایمپلنت استفاده می ­شوند و انتظار می­ رود که عمر بالایی داشته باشند. این بهبودها باعث افزایش کارایی درمان­ های پزشکی و کاهش عوارض جانبی و دیگر مشکلات برای بیماران می ­شود. در این مقالة مروری پلیمرهای زیست ­تجزیه­ پذیری که در حال حاضر مورد استفاده قرار می ­گیرند و خواص و کاربرد های آن­ها بررسی شده است.

1-مقدمه

پلیمرهای زیست ­تجزیه ­پذیر را می­ توان بصورت پلیمرهایی تعریف کرد که در طبیعت توسط آنزیم و یا روش ­های دیگر تجزیه شده و محصولات جانبی زیست­ سازگار یا غیرسمّی را تولید می­ کنند. این پلیمرها می ­توانند از طریق روش ­های فیزیولوژیکی مختلف تجزیه شده و دفع شوند. این پلیمرها بر اساس منبع خود به سه دستة طبیعی، نیمه مصنوعی و مصنوعی تقسیم ­بندی می­ شوند. ژلاتین و آلجینات از جمله پلیمرهای زیست­ تجزیه­ پذیر طبیعی رایج مورد استفاده هستند...