Abstract
The developing countries i.e., the non-Annex-I countries (parties to the Kyoto Protocol but not responsible to any reduction target yet) in the Kyoto Protocol whose economies are in transition are also allowed to reduce GHG emissions. Among these, the countries that have accepted the Kyoto Protocol may be benefited from CDM projects to promote sustainable development. The developed countries i.e., the Annex-I countries (that have signed the Kyoto Protocol & are responsible to have specific GHG emission reduction target) or the investing countries, in return, have privilege to purchase CER credits (in units equivalent to one tonne of CO2 gas emission reduction) to meet the emission target as specified in the Kyoto Protocol. The key step in understanding about CDM is to grasp the concept of “baseline” and “additionality”. The “Baseline” is the emissions level that would have existed if a CDM project had not happened. The feature of an approved CDM project is that the planned reductions would not occur without the additional incentive provided by emission reduction credits; this concept is known as “Additionality”. According to environmental additionality concept, baseline emission minus project emission is equal to emissions reduction. “Investment Additionality,” ultimately rejected during negotiation of the “Marrakech Accords” and “Financial Additionality,” are the two important concepts. The concept of trading of CER matches to the idea ofPigovian tax (equal to the negative externality and which is considered one of the “traditional” means of bringing a modicum of market forces) in Economics, making pollution more costly to the polluter, as the polluters have negative cost since they save money by polluting; hence, there are supposed negative externalities associated with the market activity. Economic theory predicts that in an economy where the cost of reaching mutual agreement between parties is high and where pollution is diffuse, Pigovian tax will be an efficient way to promote the public interest and will lead to an improvement of the quality of life measured by the Genuine Progress Indicator and other human economic indicators, as well as higher gross domestic product growth. We can seek a level of pollution such that the marginal savings (MS) to one polluting unit from pollution (−MC) is equal to marginal damage (MD) from pollution over the entire population, since pollution is a public bad i.e., MS (x*) = ∑MDi (x*) where ∑Di (x) is the total damage. Though the responsibility of reduction in emission does not lie on the non-Annex-I countries, still effort of maintaining global emission balance can be expected equally from developed and developing countries. The responsibilities of Kyoto Protocol are (a) to reduce global GHG emissions, (b) to bring about sustainable development in the developing countries lie on above two groups since its effect on February 16, 2005. Different polluters have different costs of pollution control. The least costly way of controlling pollution from various sources that reflects different costs of pollution control making the set of environmental regulations to achieve the emission target at the lowest cost makes the regulation cost-effective. Though efficiency is not attainable for many regulations, cost-effectiveness is attainable
چکیده
کشور های در حال توسعه یعنی، کشورهای غیر ضمیمه-I (احزاب پروتکل کیوتو، که هنوز مسئول هیچ هدف کاهشی نشده اند) در پروتکل کیوتو که اقتصاد آنها در حال گذار است نیز مجاز به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای هستند. در این میان، کشورهایی که پروتکل کیوتو را پذیرفته اند ممکن است از پروژه هایCDM برای ترویج توسعه پایدار بهره مند شوند. کشورهای توسعه یافته یعنی، کشورهای ضمیمه-I (که پروتکل کیوتو را امضا کرده اند و مسئول هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خاص هستند) و یا کشورهای سرمایه گذار، در عوض، امتیاز خرید اعتبارCER (در واحد معادل یک تن کاهش انتشار گاز CO2) برای رسیدن به هدف انتشار همانطور که در پروتکل کیوتو مشخص شده است را دارند. گام کلیدی در درکCDM درک مفهوم'' پایه" و ''افزونگی" است. "پایه" سطح انتشاراتی است که می توانست وجود داشته باشد اگر یک پروژهCDM اتفاق نیفتاده بود. ویژگی یک پروژه تایید شده CDM این است که این کاهش های برنامه ریزی شده بدون انگیزه های اضافی ارائه شده توسط اعتبارات کاهش میزان انتشار رخ نخواهند داد؛ این مفهوم به عنوان'' افزونگی'' شناخته می شود. با توجه به مفهوم افزونگی زیست محیطی، انتشار پایه منهای انتشار پروژه برابر با کاهش تولید گازهای گلخانه ای است. ''افزونگی سرمایه گذاری،'' که در نهایت در طول مذاکرات'' پیمان مراکش'' رد شد و "افزونگی مالی،'' دو مفهوم مهم هستند. مفهوم تجارتCER با ایده مالیاتیPigovian (برابر با اثر جانبی منفی که یکی از ابزارهای "سنتی" آوردن اندکی از نیروهای بازار در نظر گرفته شده است) در اقتصاد مطابقت دارد، و آلودگی را برای آلوده کنندگان پر هزینه تر می کند، زیرا از آنجایی که آلوده کنندگان با آلوده کردن پول پس انداز می کنند هزینه منفی دارند؛ از این رو، اثرات جانبی منفی مفروضی در ارتباط با فعالیت های بازار وجود دارد. تئوری اقتصادی پیش بینی می کند که در اقتصادی که در آن هزینه رسیدن به توافق بین احزاب بالا است و در آن آلودگی منتشر شده است، مالیات برPigovian یک راه کارآمد برای ترویج منافع عمومی خواهد بود و به بهبود کیفیت زندگی اندازه گیری شده توسط شاخص پیشرفت واقعی و دیگر شاخص های اقتصاد انسانی، و همچنین رشد تولید ناخالص داخلی بالاتر منجر می شود. ما می توانیم به دنبال یک سطح از آلودگی باشیم به گونه ای که پس انداز نهایی(MS) یک واحد آلاینده از آلودگی(-MC) برابر با آسیب نهایی(MD) از آلودگی بیش از کل جمعیت باشد، از آنجایی که آلودگی یک بد عمومی است یعنی، MS (X *) = ∑MDi (X *) که در آن∑DI (X) مجموع آسیب ها است. اگرچه مسئولیت کاهش انتشار بر روی کشورهای غیر ضمیمه-I نیست، هنوز هم تلاش حفظ تعادل انتشار جهانی را می توان به همان اندازه از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه انتظار داشت. مسئولیت های پروتکل کیوتو عبارتند از (الف) کاهش انتشار گازهای گلخانه ای جهانی، (ب) به همراه آوردن توسعه پایدار در کشورهای در حال توسعه بر روی دو گروه از زمان اثر آن در تاریخ 16 فوریه، 2005 قرار دارد. آلاینده های مختلف هزینه های کنترل آلودگی مختلف دارند. کم هزینه ترین راه کنترل آلودگی منابع مختلف که منعکس کننده هزینه های مختلف کنترل آلودگی و مجموعه ای از قوانین و مقررات زیست محیطی برای رسیدن به هدف انتشار در کمترین هزینه ایجاد می کند تنظیم را مقرون به صرفه می کند. اگرچه بهره وری برای بسیاری از مقررات قابل دسترسی نیست، مقرون به صرفه بودن قابل دستیابی است.
1-مقدمه
اهداف دوگانه CDM، یک ویژگی مهم از مکانیسم انعطاف پذیری تحت پروتکل کیوتو، که از 16 فوریه 2005 اجباری شد، عبارتند از:
-کاهش انتشار GHG (گاز گلخانهای) جهانی
-ایجاد توسعه پایدار در کشورهای در حال توسعه
جریان سرمایه گذاری از کشورهای توسعه یافته به در حال توسعه در قالب فن آوری سازگار با محیط زیست پاک و یا ارتقاء فن آوری های موجود به منظور دستیابی به اهداف فوق ترویج می شود...