Abstract
Purpose– This paper aims to clarify the meaning of empowerment concept and determine its role in the HRM‐performance linkage
Design/methodology/approach– A survey of 211 customer‐contact employees at 30 upscale hotels in Lithuania was conducted to study organisational empowerment, as a bundle of HRM activities, and its association with employee attitudes and behaviour
Findings– A distinction was made between organisational empowerment, as a bundle of HRM activities, and psychological empowerment, as an employee work‐related attitude, and their role in the HRM‐performance linkage was defined. Organisational empowerment was positively related to psychological empowerment, job satisfaction, and affective commitment. Psychological empowerment and affective commitment were found to mediate the impact of organisational empowerment on customer‐oriented behaviour
Research limitations/implications– Data were collected in a single industry in Lithuania; therefore, further research in other services needs to be conducted to make generalisations on the applicability of the proposed empowerment‐performance model to other industries
Practical implications– In the upscale hotel context, where employee turnover reduction and service quality improvement are critical, organisational empowerment can enhance employee job satisfaction, commitment, psychological empowerment and customer‐oriented behaviour
Originality/value– The paper provides empirical evidence of the positive effect of employee perceived HRM practices (organisational empowerment) on HR‐related performance outcomes ‐ employee attitudes (psychological empowerment, job satisfaction, affective commitment) and customer‐oriented behaviour. Besides the role of empowerment in the HRM‐performance linkage is defined and empirically tested
چکیده
هدف- این مقاله با هدف شفاف سازی مفهوم توانمندسازی و تعیین نقش آن در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد نوشته شده است.
طرح/روششناسی/رویکرد- بررسی ای از 211 تن از کارمندان 30 هتل مجلل و گران در لیتوانی که به طور مستقیم با مشتریان در ارتباط بودند، بهمنظور مطالعه ی توانمندسازی سازمانی، به عنوان مجموعه ای از فعالیتهای مدیریت منابع انسانی (HRM)، و ارتباط آن با نگرش ها و رفتار کارمند انجام شد.
نتایج- بین توانمند سازی سازمانی به عنوان مجموعه ای از فعالیت های HRM و توانمند سازی روانی (روانشناختی) به عنوان یک نگرش کاری، تمایزاتی قائل شده و نقش هر دو در ارتباط بین HRM و عملکرد تعریف شده است. توانمندسازی سازمانی به طور مثبت با توانمند سازی روانی، رضایت شغلی و تعهد مؤثر مرتبط شده است. همچنین به این نتیجه رسیدیم که توانمند سازی روانی و تعهد مؤثر، تأثیر توانمند سازی سازمانی بر رفتار مشتری گرا را تعدیل می کند.
محدودیتها/کاربردهای تحقیق- داده ها از یک صنعت واحد در لیتوانی جمع آوری شدند بنابراین، تحقیقات بیشتری در دیگر صنایع خدماتی نیاز است تا بتوان کاربرد مدل پیشنهاد شده ی توانمندسازی - عملکرد را در صنایع دیگر تعمیم بخشید.
کاربردهای عملی- در بافت های هتل های مجلل، که کاهش جابجایی کارمند و بهبود کیفیت خدمت، امری حیاتی است، توانمند سازی سازمانی قادر به بهبود رضایت شغلی کارمند، تعهد، توانمند سازی روانی و رفتار مشتری گرا است.
اصالت/ارزش- این مقاله، شواهد تجربه ای از تأثیر مثبت راهکارهای مفروض HRM کارمند (توانمندسازی سازمانی) بر نتایج عملکرد منابع انسانی- نگرشهای کارمند (توانمند سازی روانی، رضایت شغلی، تعهد مؤثر) و رفتار مشتری گرا ارائه می دهد. علاوه بر این، نقش توانمندسازی در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد، تعریف و به طور تجربی آزمون شده است.
1-مقدمه
ارتباط بین HRM و عملکرد، یکی از موضوعات مهم در تحقیقات HRM، طی دهه گذشته بوده است که تعدادی از مدلهای HRM – عملکرد و شواهد تجربی را ارائه کرده است. با این وجود، علیرغم علاقه ی فزاینده به تحقیق در این زمینه، هنوز مباحثی درباره ی تعدادی از روابط وجود دارد که در این مقاله به آنها اشاره خواهد شد. اول اینکه هیچ اتفاق نظری بر این موضوع که کدامیک از راهکارهای HRM در تعیین ارتباط بین HRM و عملکرد بهتر است مطالعه شود، وجود ندارد. محققان درباره ی تعداد و جامعیت کاربرد این راهکارها با هم مخالف هستند. علاوه براین، راهکارهای HRM نظر محققان مختلفی را به خود جلب کرده است. راهکارهای HRM که بهطور گسترده در مورد آنها مطالعه انجام شده عبارتند از آموزش و توسعه، پرداخت و پاداش و مدیریت عملکرد...