Abstract
This paper provides a review of recent developments in the rapidly changing and advancing field of smart fabric sensor and electronic textile technologies. It summarizes the basic principles and approaches employed when building fabric sensors as well as the most commonly used materials and techniques used in electronic textiles. This paper shows that sensing functionality can be created by intrinsic and extrinsic modifications to textile substrates depending on the level of integration into the fabric platform. The current work demonstrates that fabric sensors can be tailored to measure force, pressure, chemicals, humidity and temperature variations. Materials, connectors, fabric circuits, interconnects, encapsulation and fabrication methods associated with fabric technologies prove to be customizable and versatile but less robust than their conventional electronics counterparts. The findings of this survey suggest that a complete smart fabric system is possible through the integration of the different types of textile based functional elements. This work intends to be a starting point for standardization of smart fabric sensing techniques and e-textile fabrication methods
چکیده
این مقاله، مروری بر پیشرفت های اخیر در حوزه رو به جلو و به سرعت در حال تغییرِ فناوری منسوجات الکترونیکی و حسگرهای پارچه ای هوشمند ارائه می دهد. این مقاله، اصول پایه و روش های به کار رفته برای ساخت حسگرهای پارچه ای و نیز متداولترین مواد و روش های مورد استفاده در منسوجات الکترونیکی را جمع بندی می کند. این مقاله، نشان می دهد که عاملیت حسگری را می توان با اصلاحات داخلی یا خارجی بر زیرلایه های پارچه ای، بسته به سطح یکپارچگی در پلتفرم پارچه انجام داد. کار کنونی، نشان می دهد که حسگرهای پارچه ای را می توان ساماندهی کرد تا تغییرات نیرو، فشار، موادشیمیایی، رطوبت و دما را اندازه گیری کنند. اثبات می شود که مواد، اتصال دهنده ها، مدارهای پارچه ای، اتصالات میانی، روش های ساخت و کپسوله کردن در فناوری های پارچه قابل تنظیم و تطبیق پذیر هستند اما استواری کمتری نسبت به همتایان الکترونیکی مرسوم خود دارند. یافته های این مقاله مروری، پیشنهاد می دهند که ایجاد یک سیستم پارچه ای کاملاً هوشمند، از طریق یکپارچه سازی انواع مختلف عناصر تابعی بر پایه پارچه امکانپذیر است. این کار، قصد دارد نقطه آغازی برای استانداردسازی تکنیک های حسگری پارچه هوشمند و روش های ساخت منسوجات الکترونیکی باشد.
1-مقدمه
پارچه ها، ویفرهای سیلیکونی جدید هستند؛ آنها به علت ظهور دستگاه های قابل حمل و محاسبات آسان، توجه بسیاری به خود جلب کرده اند. اگرچه جایگزینی برای دستگاه های الکترونیکی مرسوم نیستند، این حوزه، بازار خود را دارد که هنوز در فاز توسعه است، زیرا امروزه یک مجموعه استاندارد شده از روش ها یا عناصر نیست. این امر، یک توسعه مکمل برای فناوری های قابل پوشیدن است. این مقاله، مروری از فناوری های لازم برای توسعه پارچه ها با عاملیت ترکیبی با تاکید بر کاربردهای حسگری را در بر می گیرد...