Abstract
The finite element procedures are extremely useful in gaining insights into the behavior of reinforced soil retaining walls. In this study, a validated finite element procedure was used for conducting a series of parametric studies on the behavior of reinforced soil walls under construction and subject to earthquake loading. The procedure utilized a nonlinear numerical algorithms that incorporated a generalized plasticity soil model and a bounding surface geosynthetic model. The reinforcement layouts, soil properties under monotonic and cyclic loadings, block interaction properties, and earthquake motions were among major variables of investigation. The performance of the wall was presented for the facing deformation and crest surface settlement, lateral earth pressure, tensile force in the reinforcement layers, and acceleration amplification. The effects of soil properties, earthquake motions, and reinforcement layouts are issues of major design concern under earthquake loading. The deformation, reinforcement force, and earth pressure increased drastically under earthquake loading compared to end of construction
چکیده
روش های المان محدود در درک رفتار دیوارهای حائل خاکی مسلح، بی نهایت مفید هستند. در این مقاله، یک روش المان محدود اعتبارسنجی شده برای انجام مجموعه ای از مطالعات پارامتریک بر روی رفتار دیوارهای خاکی مسلح در حال ساخت و ساز، و تحت بارگذاری زلزله استفاده شد. این روش از الگوریتم های عددی غیرخطی بهره برد که یک مدل خاک پلاستیسیته کلی و یک مدل ژئوسینتتیک سطحی محدود را باهم ترکیب کرد. چیدمان های تقویت، خصوصیات خاک تحت بارگذاری های سیکلی و یکنواخت، خصوصیات اندرکنش بلوک و حرکات زلزله، از جمله پارامترهای اصلی تحقیقاتی بودند. عملکرد دیوار برای تغییرشکل نما و نشست سطحی تاج، فشار جانبی خاک، نیروی کششی در لایه های آرماتور و تقویت شتاب ارائه شد. اثرات خصوصیات خاک، حرکات زلزله، و چیدمان های آرماتور، موضوعات با اهمیت طراحی عمده تحت بارگذاری زلزله هستند. تغییرشکل، نیروی آرماتور و فشار خاک به طور عمده تحت بارگذاری زلزله در مقایسه با انتهای ساخت و ساز افزایش یافتند.
1-مقدمه
سازه های خاکی مسلح شده با ژئوسینتتیک به طور مرسوم با استفاده از یک رویکرد تعادل حدی طراحی می شوند که پایداری ها در برابر گسیختگی های داخلی و خارجی، از طریق ضرایب ایمنی منظور می شوند اما عملکرد سازه ها از قبیل تغییرشکل، در نظر گرفته نمی شوند. در طراحی لرزه ای، پایداری شبه استاتیکی با بسط روش مونونوبه-اکابه (Richardson and Lee 1975; Bathurst and Cai 1995) در نظرگرفته می شود که ضرایب لرزه ای به توده خاک با گسیختگی بالقوه اعمال می شوند...