Abstract
Objective:Febrile seizures (FS) are the most common type of childhood seizures, affecting 2–5% of children. As the seizure may be the sole presentation of bacterial meningitis in febrile infants, it is mandatory to exclude underlying meningitis in children presenting with fever and seizure. To determine the frequency of meningitis in children with FS and related risk factors, the present study was conducted at Ali-Asghar Children’s Hospital
Materials & Methods:The records of children aged from 1-month–6 years of age with fever and seizure admitted to the hospital from October 2000–2010 were studied. The charts of patients who had undergone a lumbar puncture were studied and cases of meningitis were selected. The related data was collected and analyzed with SPSS version 16
Results:A total of 681 patients with FS were known from which 422 (62%) lumbar punctures (LP) were done. Meningitis (bacterial or aseptic) was identified in 19 cases (4.5%, 95% CI 2.9–6.9 by Wilson- Score internal) and bacterial meningitis in 7 (1.65%, 95% CI 0.8–3.3). None of the patients with bacterial meningitis had meningeal irritation signs. Complex FS, first attack of FS, and impaired consciousness were more common in patients with meningitis when compared to non- meningitis patients
Conclusion:Meningitis is more common in patients less than 18 months presenting with FS; however, complex features of seizures, first attack of FS, or impaired consciousness seem significant risk factors for meningitis in these children and an LP should be considered in this situatio
چکیده
هدف: تشنج ناشی از تب (FS) رایج ترین نوع تشنج در دوران کودکی است، که 2-5% از کودکان راتحت تاثیر قرار می دهد. همچنین تب می تواند نشان دهنده مننژیت باکتریایی در نوزادان تب دار باشد، و الزامی است تا مننژیت را در کودکانی که دچار تب و تشنج هستند، بیرون نگه داریم. مطالعه حاضر، برای تعیین تعداد دفعات بروز مننژیت در کودکان مبتلا به FS و عوامل خطر مرتبط با آن، بر روی کودکان بیمارستان علی اصغر انجام شده است.
اصول و روش ها:سوابق کودکانی که با سن 1 ماه تا 6 سال به علت تب و تشنج از اکتبر 2000 تا 2010 به بیمارستان مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. نمودار بیمارانی که تحت پونکسیون کمری (LP) قرار گرفته بودند مورد مطالعه قرار گرفت، و موارد مبتلا به مننژیت انتخاب شدند. اطلاعات مربوطه جمعآوری شد و با نسخه 16 برنامه SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج :از مجموع 681 بیماری که مبتلا به FS شناخته شده بودند، بر روی 422(62%)مورد پونکسیون کمری (LP)انجام شد. مننژیت ( باکتریای یا آسپتیک) در19مورد( 5/4%، 95% CI 9/2-9/6 بوسیله امتیازدهی داخلی ویلسون) و مننژیت باکتریایی در 7 مورد (65/1%، 95% CI 8/0-3/3) شناسایی شد. هیچ کدام از بیماران مبتلا به مننژیت باکتریایی علایم تحریک مننژ را نداشتند. FS پیچیده، اولین حمله FS، و اختلال آگاهی در بیماران مبتلا به مننژیت در مقایسه با افراد غیر مننژیت شایع تر بودند.
نتیجه گیری:مننژیت در بیماران کمتر از 18 ماه که FS در آنها تظاهر کرده بود، شایعتر است؛ بااین حال، به نظر میرسد که جنبههای بغرنجتری از تشنج، نخستین حمله FS، یااختلال در آگاهی، برجسته ترین عوامل خطر برای مننژیت دراین کودکان باشند و انجام LP را باید با توجه به این شرایط انجام داد.