Abstract
An in vitro lipolysis model was utilized to study the effect of stigmastanol (lipophilic phytosterol) and disodium ascorbyl phytostanol phosphate (DAPP) (modified hydrophilic phytostanol) on intestinal processing of cholesterol to gain further understanding of their cholesterol lowering mechanism. Lipolysis results showed that stigmastanol, if given in powder alone, had no effect on cholesterol processing probably due to its poor solubility. Stigmastanol suspension formulation re-distributed cholesterol from aqueous phase to oil and sediment phases. The water soluble DAPP has changed cholesterol distribution even more significantly by transferring cholesterol from aqueous phase to sediment phase. Moreover, the results provided evidence that DAPP inhibited triglyceride digestion in vitro. Considering DAPP as a surfactant with the same lipophilic sterol ring as bile salt, its ability to inhibit triglyceride lipolysis may be due to its competition with bile salt for the substrate surface, thereby hindering the lipolysis of triglyceride and inhibiting cholesterol solubilization with the lipolysis products. It can be speculated that the cholesterol lowering mechanism of DAPP during intestinal digestion is related to its ability to act as a surfactant closely resembling bile salt
چکیده
در این مقاله با استفاده از مدل لیپولیز in vitro به برسی تاثیر استیگماستانول ( فیتواسترول چربی دوست) و دی سدیم آسکوربیل فیتاستانول فسفات DAPP بر پردازش کلسترول در روده ها و تعیین مکانیسم کاهش کلسترول پرداخته شده است. نتایج لیپولیز حاکی از آن است که استیگماستانول در صورتی که به حالت پودری به کار رود، به واسطه انحلال پذیری پایین هیچ تاثیری بر پردازش کلسترول ندارد. فرمولاسیون سوسپانسیون استیگماستانول باعث پخش مجدد کلسترول از فاز آبی به فازهای چربی و رسوبی می شود. DAPP های محلول در آب با انتقال کلسترول از فاز آبی به فاز رسوبی تاثیر بسزایی بر توزیع کلسترول بر جای می گذارند. افزون براین نتایج حاکی از بازداری هضم تری گلیسیرید توسط DAPP در شرایط in vitro می باشد. با در نظر گرفتن DAPP به عنوان رو واکشنگر دارای رینگ استرول چربی دوست مشابه با نمک های صفراوی ، میتوان قابلیت وی در ممانعت از لیپولیز تری گلیسیرید را به رقابت آن با نمک های صفراوی بر سر زیر لایه نسبت داد که نتیجه این امر جلوگیری از لیپولیز تری گلیسیرید و ممانعت از انحلال پذیری کلسترول با فرآورده های لیپولیز می باشد. بنابراین می توان گفت مکانیسم کاهنده گلسترول DAPP در خلال هضم روده ای با قابلیت آن در عملکرد مشابه با نمک های صفراوی مرتبط می باشد.