پلی اولفین های عامل دار : از سنتز تا کاربرد
مقاله ی " پلی اولفین های عامل دار" از سنتز تا کاربرد" به صورت word و به زبان فارسی است. در ادامه می توانید چکیده و بخشی از مقاله ی " پلی اولفین های عامل دار" را ملاحظه کنید.
چکیده
آلیاژکردن پلیمرها، کوپلیمر کردن، ایجاد گروه های عاملی متنوع، تهیه ی کامپوزیت پلیمرها با اجزای معدنی و یا افزودن مواد افزودنی مانند نرم کننده ها و پایدارکننده ها به پلیمرها، از روش های نوین اصلاح خواص پلیمرها و گرفتن کاربردهای جدید از آنها است. در این میان عامل دارکردن پلیاولفین ها یک روش مفید برای سنتز مواد جدید با کاربردهای وسیع است زیرا گروه های عاملی، خواص مهم پلیمر مانند چسبندگی، نفوذ پذیری، امتزاجپذیری، مقاومت در برابر حلال، خواص ریولوژیکی و خواص سطحی مانند رنگپذیری، چاپپذیری و قابلیت سازگاری پلیمر را تغییر میدهند. بنابراین با عاملدارکردن پلیاولفینه ا میتوان دامنه ی کاربرد آنها را در زمینه هایی چون چسب، رنگ و عایق ها گسترش داد. علاوه بر نوع گروه عاملی؛ کنترل مقدار گروه های عاملی که به پلیمر متصل میشود برای اینکه پلیمر یکسری خواص مشخصی را نشان دهد، نیزضروری است. بنابراین، توسعه روش هایی که برای سنتز کنترل شده پلیاولفین های عاملدار با استفاده از مونومرهای متداول صنعتی استفاده میشوند، جایگاه ویژهای در تحقیقات دانشگاهی و صنعتی پیدا کرده است. با این چشم انداز، در این مقاله به روش های مختلف سنتز پلی اولفین های عاملدار و خواص و کاربرد آنها پرداخته خواهد شد.
کلمات کلیدی: پلیاولفین، عاملدارکردن، پلیمریزاسیون کوئوردیناسیونی زنده، کاتالیزور.
1-مقدمه
از زمانی که کارل زیگلر پلیمریزاسیون اتیلن با سیستم کاتالیزوری TiCl4/AlEt3 [1] و ناتا پلیمریزاسیون فضا ویژه ی پروپیلن را کشف کرد[2, 3] ، پلیمریزاسیون α-اولفین ها در مقیاس صنعتی توسعه فراوانی پیدا کرده است[4, 5].
امروزه کاربردهای وسیع پلیمرهای تجاری متعلق به خانواده ی پلی اولفین هاست که شامل ترموپلاستیک هایی مانند پلیاتیلن(PE)، پلی پروپیلن(PP)، پلی(4-متیل-1-پنتن) و پلیاستایرن (PS) و الاستومرهایی مانند کوپلیمراتیلن-پروپیلن(EPR) و لاستیک اتیلن-پروپیلن-دی ان(EPDM) است. پلی اولفین ها خواص مکانیکی و شیمیایی فوق العاده ای نشان می دهند و دارای مزایایی مانند قیمت پایین و فرایند پذیری بالا هستند و همچنین قابلیت بازیافت شدن را نیز دارند[6]. با وجود کاربردهای وسیع پلیاولفین ها در صنایع مختلف،کاربرد آنها در چسب ها ، رنگ ها ، پوشش ها و سازگاری آنها با دیگر پلیمرها به خاطر برخی نقایص ذاتی مانند عدم وجود گروه های عاملی فعال در ساختار پلیمر محدود شده است[7]....