عنوان ترجمه شده مقاله: سیستم‌های پشتیبانی از تصمیم و رفتار تجویز دارو

Adverse drug events plague the outcomes of health care services. In this research, we propose a clinical learning model that incorporates the use of a decision support system (DSS) in drug prescriptions to improve physicians' decisions about the initial drug selection and administration. The model allows for both the analytical investigation of the effects of different DSS features on clinical learning and the estimation of the physician learning behavior given a panel data set. The analytical results suggest that using a DSS to improve physicians' prescription decisions would positively influence their clinical learning. Conversely, without improvements in successful drug selection, the use of a DSS would negatively affect clinical learning. The empirical results provide further evidence on the factors that drive physicians' responses to information sources and the extent to which they rely on clinical experience in prescribing drugs

چکیده

رخدادهای دارویی متضاد، پیامدهای خدمات درمانی را مختل می‌سازد. در این تحقیق، مدل یادگیری درمانی پیشنهاد می‌کنیم که از سیستم پشتیبانی از تصمیم (DSS) در تجویزات دارو بهره گرفته تا تصمیمات پزشکان را درمورد انتخاب و تجویز اولیه دارو بهبود ببخشد. این مدل بازرسی تحلیلی تاثیرات ویژگی‌های DSS مختلف در یادگیری درمانی و تخمین رفتار یادگیری پزشک با وجود یک پانل پایگاه داده را ممکن می‌سازد. نتایج تحلیل نشان می‌دهد که با استفاده از DSS برای بهبود تصمیمات تجویزهای پزشک، به طور مثبتب یادگیری درمانی آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. درمقابل، بدون بهبود در انتخاب موفقیت آمیز دارو، استفاده از DSS، تاثیری منفی در یادگیری پزشکی خواهد داشت. نتایج تجربی شواهد بیشتری از عوامل موثر در پاسخ پزشکان به منابع اطلاعاتی و میزان تکیه آن‌ها به تجربه پزشکی در تجویز دارو فراهم می‌سازد.

1-مقدمه

محققین تخمین زده اند که رخدادهای دارویی متضاد (ADE) سالانه، 700000 تا 1.5 میلیون مورد صدمات فیزیکی دارند [16، 47، 48، 73]. تحقیقی برجسته نشان می‌دهد 28% ADEها، که اکثر آن‌ها به دلیل خطا در تجویز است [41، 46، 49]، قابل اجتناب هستند [6]. Mirco و همکاران [57] به‌این نتیجه رسیده اند که اکثر خطاهای تجویز به دلیل کاستی‌های مرتبط با انتخاب دارو، حجم مصرفی، تکرار مصرف، نوع تجویز (قرص، ژل، مایع)، تاثیرات متقابل داروها و دوره درمان هستند. تعداد خطاهای تجویزی در این چالش‌های پزشکان ریشه دارد که باید با پیشرفت‌های دارویی همگام باشند. با دسترس پذیری به داروها و اطلاعات پزشکی جدید، نیاز به دقت بیشتر در تصمیمات تجویز دارو نیز به نسبت افزایش پیدا می‌کند. درنتیجه اگرچه انتخاب یا تجویز دارو برخی از مهمترین تصمیمات پزشکی را تشکیل می‌دهد، با وجود کاستی در همگام بودن با پیشرفت‌های جدید در داروشناسی، نمی توان از تصمیمات تجویز نامطلوب اجتناب نمود…