Abstract
The aim of this article is to develop a risk management system to be used for large-scale development projects in developing countries. Such a system can help project managers of this type of projects to gear their projects to different risk environments. Due to high level of risk associated with large-scale development projects, the traditional risk management approach, which assumes that risk can be predicted and budgeted early on, is not adequate for application in the context of these projects. Each large-scale project has a high level of uniqueness that renders benchmarks from databases generated out of previous projects obsolete. Therefore, a reactive risk management approach is being promoted. The formulated system defines the key milestones, at which risk needs to be assessed and proper reactions identified. This system is investigated in the context of developing countries where investments in general are characterized by a high level of risk
چکیده
هدف این مقاله بسط (بهبود) یک سیستم مدیریت ریسک است که در پروژه های توسعه بزرگ مقیاس در کشورهای در حال توسعه مورد استفاده قرار می‌گیرد. چنین سیستمی (مدلی) می‌تواند به مدیران پروژه‌های این‌چنینی کمک کند تا پروژه‌هایشان را برای محیط‌های متفاوت ریسک آماده کنند. به علت ریسک بالایی که با پروژه های توسعه بزرگ مقیاس همراه است رویکرد سنتی مدیریت ریسک که تصور می‌شد می‌تواند ریسک را از ابتدا پیش بینی کرده و برای آن برنامه ریزی کند برای استفاده در این پروژه‌ها مناسب نیست. بنابراین، یک رویکرد مدیریت ریسک انفعالی (reactive) ارائه شده است. سیستم فرموله شده نقاط عطف اصلی را مشخص می‌کند، نقاط عطفی که لازم است در آن‌ها ریسک مورد ارزیابی قرار گیرد و عکس‌العمل مناسب آن مشخص گردد. این سیستم در کشورهای در حال توسعه یعنی جائیکه سرمایه گذاری‌ها به طور کلی با میزان ریسک بالا شناخته می‌شوند، مورد بررسی قرار گرفته است.
1-مقدمه
در دو دهه گذشته شاهد رونق زیادی در بخش توسعه در سطح جهان، خصوصاً در کشورهای در حال توسعه که از نظر منابع طبیعی، غنی هستند بودیم. این رونق، فشار بر دولت‌ها را به منظور توسعه پروژه های شهری بزرگ مقیاس که می‌توانست تحولات در حال ظهور نوین را ساماندهی دهد، افزایش داد. به علت کمبود تخصص و منابع مالی لازم، دولت‌ها در اغلب کشورهای در حال توسعه برای گسترش این پروژه‌ها و تحویل آن‌ها در زمان مقرر، با بخش خصوصی مشارکت کردند تا بتوانند پروژه‌هایشان را پیش ببرند...