Abstract
Edible parts of date palm (Phoenix dactylifera) fruits (DPF) from Iran were analyzed for their antioxidant activities (AA) using Trolox equivalent antioxidant capacity (TEAC) method, 2,2′-azinobis (3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid) radical cation (ABTS
+) assays and the ferric reducing/antioxidant power method (FRAP assay). The total phenolic content (TPC) and total flavonoid content (TFC) of the DPF were measured using Folin–Ciocalteau and aluminum chloride colorimetric methods, respectively. The samples used included four types of soft dates (SD) namely Honey date, Bam date, Jiroft date and Kabkab date; three types of semi-dry dates (SDD) namely Sahroon date, Piarom date and Zahedi date and one type of dry date (DD) which was Kharak date. The AA (ABTS assay) of the DPF were 22.83–41.17, 47.6–54.61 and 500.33 μmol Trolox equivalents/100 g dry weights (dw) for SD, SDD and DD, respectively. The AA (FRAP assay) per 100 g dw sample were 11.65–20, 19.12–29.34 and 387.34 μmol FRAP for SD, SDD and DD, respectively. The TPC ranged from 2.89 to 4.82, 4.37 to 6.64 and 141.35 mg gallic acid equivalents (GAE)/100 g dw, while TFC ranged from 1.62 to 3.07, 1.65 to 4.71 and 81.79 mg catechin equivalents (CEQ)/100 g dw sample for SD, SDD and DD, respectively. Correlation analyses indicated that there was a linear relationship between AA and the TPC or TFC of DPF. This work demonstrates the potential of Iranian dates as antioxidant functional food ingredients
چکیده
قسمت های خوراکی میوه های خرمای (Phoenix dactylifera) (DPF) ایران برای فعالیت های آنتی اکسیدانی (AA) آنها، با استفاده از روش ظرفیت آنتی اکسیدان معادل ترولوکس (Trolox) (TEAC)، آزمایشات کاتیون رادیکال (ABTS
+) 2, 2-azinobids (3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid) و روش قدرت کاهش / آنتی اکسیدانی آهن (آزمایش FRAP) مورد بررسی قرار گرفت. محتوای فنلی کل (TPC) و محتوای فلاونوئید کل مربوط به DPF به ترتیب با استفاده از روش های رنگ سنجی فولین-Ciocalteau و کلرید آلومینیوم اندازه گیری شد. نمونه های مورد استفاده چهار نوع از خرماهای نرم (SD) یعنی خرمای عسل (Honey)، خرمای بم، خرمای جیرفت و خرمای کبکاب (Kabkab)؛ سه نوع از خرماهای نیمه خشک (SDD) یعنی خرمای ساهرون (Sahroon)، خرمای پیاروم (Piarom) و خرما زاهدی (Zahedi) و یک نوع خرما خشک (DD) که خرمای خارک (Kharak) بود، را شامل می شد. AA (آزمایش ABTS) مربوط به DPF به ترتیب برای SD، SDD و DD عبارت بود از 22.83–41.17، 47.6–54.61 و 500.33 معادل ترولوکس μmol بر 100 گرم وزن خشک (dw). AA (روش FRAP) در هر 100 گرم وزن خشک به ترتیب برای SD، SDD و DD عبارت بود از 11.65–20، 19.12–29.34 و 387.34 
mol FRAP. TPC دامنه ای از 2.89 تا 4.82، 4.37 تا 6.64 و 141.35 معادل اسید گالیک میلی گرم (GAE) داشت، در حالی که TFC دامنه ای از 1.62 تا 3.07، 1.65 تا 4.71 و 81.79 معادل کاتچین میلی گرم (CEQ) بر(/) 100 گرم وزن خشک نمونه به ترتیب برای SD، SDD و DD داشتند. آنالیزهای تطابق نشان داد که یک رابطه خطی بین AA و TPC یا TFC مربوط به DPF وجود داشت. این کار پتانسیل خرماهای ایران را به عنوان مواد غذایی کاربردی آنتی اکسیدان اثبات می کند.
1- مقدمه
رادیکال آزاد واکنشی، مانند آنیون سوپراکسید ، رادیکال هیدروکسیل (OH)، و رادیکال پروکسیل (ROO)، به طور ویژه ای واکنشی هستند و به عنوان یک فراورده بیولوژیک در کاهش اکسیژن مولکولی شناخته شده اند (Williams & Jeffrey, 2000). آسیب ناشی (متاثر) از رادیکال های آزاد منجر به اختلال در سیالیت غشایی و فرآیندهای غشایی، تقلیب (دناتوراسیون) پروتئین، پراکسیداسیون لیپیدی، DNA اکسیدی و تغییر عملکرد پلاکت های خونی می گردد (Fridovich, 1978; Kinsella, Frankel, German, & Kanner, 1993)، که به طور کلی تصور بر این است که با بسیاری از مشکلات مزمن سلامتی مانند سرطان ها، التهاب، پیری و تصلب شریان مرتبط شود...