Abstract
This pioneering study examines the impact of the provision of additional guidance on International Financial Reporting Standards (IFRS) as a “decision aid” on the accuracy of judgments of the accountants. To extend the prior research on accounting judgment and decisionmaking, we also examine the interactive effects of task complexity and additional guidance on the judgments of accountants. The results provide evidence that those accountants who are provided with decision aid in the form of additional guidance on IFRS make more accurate judgments than accountants who are not provided with such guidance. Furthermore, the study provides evidence that this additional guidance improves the judgments of accountants when they undertake tasks which they find complex. The results indicate that additional guidance on IFRS needs to be provided and suggests that accountants should exploit any guidance which is currently provided in IFRS and by the International Financial Reporting Standards Interpretations Committee
چکیده
این مطالعهی پیشرو به بررسی تأثیر ارائهی راهنمایی اضافی در زمینهی استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی (IFRS) به عنوان یک "کمک تصمیم گیری" در مورد دقت قضاوتهای حسابداران میپردازد. برای بسط پژوهش قبلی به تصمیم گیری و قضاوت حسابداری، تأثیرات متقابل پیچیدگی وظیفه و راهنمایی اضافی در مورد قضاوتهای حسابداران را نیز بررسی میکنیم. نتایج، شواهدی فراهم میکند که بر اساس آن، حسابدارانی که با کمک تصمیم گیری به شکل راهنمایی اضافی در زمینهی IFRS مجهز شدهاند، نسبت به حسابدارانی که چنین راهنماییهایی در اختیار ندارند، قضاوتهای دقیقتری انجام میدهند. علاوه بر این، مطالعهی پیش رو، شواهدی مبنی بر این مورد نیز فراهم میکند که راهنمایی اضافی مزبور، قضاوتهای حسابداران را هنگام متعهد شدن در قبال وظایف پیچیده بهبود میبخشند. نتایج حاکی از آن است که راهنمایی اضافی در زمینهی IFRS باید فراهم گردد و نیز نشان میدهد که حسابداران باید از هر راهنمایی که معمولاً دربارهی IFRS و به واسطهی کمیتهی تفاسیر استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی فراهم میشود، استفاده کنند.
1-مقدمه
قضاوت و تصمیم گیری به عنوان یک فعالیت مهم در تمام سازمانها در نظر گرفته میشود. مطالعات قبلی در زمینهی روانشناسی و حسابرسی، شواهدی ارائه نمودهاند که استفاده از "کمکهای تصمیم گیری"، توانایی تأثیر گذاری بر قضاوتهای افراد و تصمیمات آنها دارد (برای بررسی این مطالعات، اشتون و اشتون، 2007؛ بونر، 2007 را ببینید). رورمن (1986، صفحهی 365)، کمک تصمیم گیری را به عنوان "هر روش صریح و روشن برای ایجاد، ارزیابی و انتخاب گزینهها (دورههای عمل) که برای یک برنامهی عملی و استفادهی متعدد طراحی میشود"، تعریف میکند. در نظر گرفته میشود که کمکهای تصمیم گیری، تأثیرات مثبتی بر کیفیت پردازش شناختی، جستجوی اطلاعات، حل مسئله و دقت در قضاوتها و تصمیم گیری دارند...