عنوان ترجمه شده مقاله: استخراج ترتیبی هیدروکربن های چندحلقه ای آروماتیک با استفاده از آب زیر مرحله بحرانی

A rapid sequential subcritical (superheated) water extraction method for polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in contaminated soil and sediment is presented. Decreasing the polarity of water by successive increase of the extraction temperature from 50 C to 200 C at the moderate pressure (10.3 MPa) enabled selective, non-exhaustive extractions to be performed. Concurrent with increasing temperatures to 150 C there was an increase in PAH extraction efficiencies. For the majority of determinations no significant differences between extractions at 150 C and 200 C were observed. Varied extraction efficiencies of PAHs at the same extraction conditions reflected dissimilarities between environmental matrices investigated. Selective subcritical water extraction of PAHs was proportional to their octanol–water partition coefficients. This technique may be applicable in evaluation of risks associated with PAH contaminated sites and in assessments of their bioremediation potential

چکیده

یک روش استخراج آب زیر مرحله بحرانی (فوق گرم) سریع و ترتیبی برای هیدروکربن های چندحلقه­ ای آروماتیک (PAHs) آلوده شده با خاک و رسوب ارائه شده است. کاهش قطبیت آب بوسیله افزایش موفقیت آمیز دمای استخراج از 50 تا 200 درجه و در فشار متوسط (3/10 مگا پاسکال) موجب اجرای استخراج­ های گزینشی و غیرجامع می­شود. همزمان با افزایش دماها تا 150 درجه، یک افزایشی در بازده­ های استخراج PAH وجود دارد. برای اکثر تعیین­ ها، تفاوت های چشمگیری بین استخراج ها در دمای 150 درجه و 200 درجه مشاهده نمی­شود. بازده­ های استخراج متفاوت PAH در شرایط استخراج یکسان، تفاوت های بین ماتریس های محیطی بررسی شده را نشان می­دهد. استخراج آب زیر مرحله بحرانی گزینشی PAH ها متناسب با ضرایب تفکیک اتانول-آب آنها می­باشد. استفاده از این روش در بررسی خطرات وابسته با سایتهای آلوده شده PAH و در ارزیابی قابلیت بازسازی زیستی آنها امکانپذیر است.

1- مقدمه

سایت های آلوده حاوی یک رشته از آلاینده ­های آلی آب گریز می­باشد (Jones et al., 1996) که یک خطری برای زیست ارگانیسم ها می­ باشد. بطور گسترده پذیرفته شده است که روش های جامع و سنتی استخراج کمّی کل مقدار ترکیب مورد نظر از نمونه­ های آلوده، شدت مشکلات محیطی و اجتماعی را در ارتباط با این باقیمانده ­ها تحت پوشش قرار می­دهد (Alexander, 2000). فرایندهای درون ماتریسی، که در مجموع "پیر شدن" می­ نامند، جداسازی آلاینده در ذرات خاک و رسوب را که بطور عمده از طریق نفوذ به داخل حفرات، تفکیک بصورت مواد آلی و یا جذب سطحی گسترش می­دهد (Hatzinger and Alexander, 1995). بنابراین روش های غیرجامع بمنظور استخراج جزء زیستی موجود در آلاینده ­ها مورد بررسی قرار گرفته است (Cuypers et al., 2000; Reid et al., 2000a; Allan et al., 2006). تمایل به حداقل کردن استفاده از حلال های آلی خطرناک (Yang et al., 1997) و نیاز به کاهش هزینه­ ها و افزایش درخواست ها برای روش های استخراج تطبیق پذیر (Smith, 2006) مبنای اصلی توسعه روشهای استخراج غیرجامع و جایگزین می­ باشد...