عنوان ترجمه شده مقاله: مهندسی قابلیت اطمینان :مسائل و مشکلات قدیمی و چالش های جدید

The first recorded usage of the word reliability dates back to the 1800s, albeit referred to a person and not a technical system. Since then, the concept of reliability has become a pervasive attribute worth of both qualitative and quantitative connotations. In particular, the revolutionary social, cultural and technological changes that have occurred from the 1800s to the 2000s have contributed to the need for a rational framework and quantitative treatment of the reliability of engineered systems and plants. This has led to the rise of reliability engineering as a scientific discipline. In this paper, some considerations are shared with respect to a number of problems and challenges which researchers and practitioners in reliability engineering are facing when analyzing today’s complex systems. The focus will be on the contribution of reliability to system safety and on its role within system risk analysis

چکیده

در سال 1800 میلادی، برای اولین بار از واژه ی قابلیت اطمینان استفاده شد، که البته این واژه برای انسان بکار گرفته شد و نه یک سیستم تکنیکی. از آن زمان به بعد، مفهوم قابلیت اطمینان دستخوش تغییرات زیادی بوده است و به صورت نافذ و فراگیر در معانی کیفی و کمی  متعددی بکار گرفته شد. به طور خاص، تغییرات عمده ی اجتماعی، فرهنگی و تکنیکی و فنی که در بین سال های 1800 تا 2000 میلادی صورت گرفته است، نیاز به یک چارچوب منطقی و بکار گیری کمی از قابلیت اطمینان در سیستم ها و کارخانه های مهندسی شده را پر رنگ تر کرده اند. چنین نیازی منجر به ظهور مفهوم مهندسی قابلیت اطمینان به عنوان یک موضوع علمی گردیده است. در این مقاله، ملاحظاتی بر حسب مسائل و چالش های پیش روی پژوهشگران و فعالان حوزه ی مهندسی قابلیت اطمینان که در زمان تحلیل سیستم های پیچیده ی امروزی با آن روبرو هستند بیان گردیده است. تمرکز اصلی در این مقاله بر روی نقش قابلیت اطمینان بر روی ایمنی سیستم و نقش آن در تحلیل ریسک سیستم می­باشد.

1-مقدمه

این مقاله به جمع آوری ملاحظات مرتبط با مشکلات و چالش های پژوهش های فعلی در زمینه ی مهندسی قابلیت اطمینان خواهد پرداخت، که چنین ملاحظاتی در طول سخنرانی های صورت گرفته در کنفرانس ERSEL 2007 که توسط آقای استوانگر (نروژ) برگزار گردید، مورد جمع آوری قرار گرفت. تمرکز مهندسی قابلیت اطمینان بر حسب نقش آن، بر روی  توسعه های فعلی ایمنی سیستم و تحلیل ریسک می­باشد. همچنین تمرکز بر روی مسائل و چالش های مرتبط با ارئه  و مدل سازی پیچیدگی سیستم و چالش های مرتبط با کمی سازی مدل های سیستم و ارائه و گسترش و همچنین کمی سازی عدم قطعیت در رفتار خطای سیستم و مدل، از اهداف دیگر این مقاله میباشد. تمرکز بر روی تکنیک ها و متد ها به منظور حل این مسائل و چالش ها نیز به منظور توسعه های محاسباتی صورت گرفته توسط افزایش قابلیت های محاسباتی نیز از اهداف دیگر این مقاله میباشد...