Abstract
In our modern societies, technological systems are taking on a large part in numerous domains such as automatic control, calculation, communication, information technologies, etc. They are put in place in more and more fields e.g. production, defense, national security, space, etc. These very important developments are offering new possibilities such as distributed cooperative and concurrent decision making based on complex dynamic systems or on advanced simulation capacities. To facilitate decision making in various fields such as transport, energy or even risk management, it is necessary to define indicators generated by such systems in order to deliver engineers or managers an image of the considered object and it’s evolution. This image must be coherent, reliable and sustainable in order to participate at the decision in a complex sociotechnical environment
چکیده
در جوامع مدرنی که امروزه در آن زندگی میکنیم، سیستم های تکنولوژیک جای خود را در بین حوزه های مختلفی اعم از کنترل خودکار، محاسبات، محاوره، تکنولوژی های اطلاعاتی و غیره باز کرده اند. علاوه بر این، روز به روز بر دامنه هایی که توسط این سیستم ها مورد پوشش قرار میگیرد افزوده میشود که به عنوان مثال میتوان بخش های دفاعی، امنیتی، هوا فضا و غیره را بخشی از این دامنه ها دانست. چنین توسعه های بسیار مهمی که در این زمینه صورت گرفته است، فرصت های جدیدی را اعم از مشارکت توزیع شده و تصمیم گیری همزمان مبتنی بر سیستم های پویای پیچیده یا قابلیت های شبیه سازی پیشرفته فراهم ساخته اند. به منظور تسهیل در پروسه ی تصمیم گیری در حوزه های مختلفی اعم از حمل و نقل، انرژی و یا حتی مدیریت ریسک، ضروری است تا شاخص های ایجاد شده به وسیله ی چنین سیستم هایی را تعریف کرده تا بتوان تصویر روشنی از شیئ در نظر گرفته شده(شیئی که قصد تصمیم گیری درباره ی آنرا داریم) به همراه سیر تحول و پیشرفت آن در اختیار مهندسین و مدیران قرار داد. یک چنین تصویری باید تصویری یکپارچه، قابل اطمینان و مداوم بوده تا بتوان از آن به منظور تصمیم گیری در یک محیط اجتماعی-فنی استفاده کرد. از این رو هدف این مقاله، ارائه ی روشی برای تعریف این دسته بندی از شاخص های جدید میباشد
1-شاخص ها
معمولاً سیستم های مدرن امروزی دارای ماهیتی پیچیده هستند، چرا که چنین سیستم هایی به صورت همزمان در حال ادغام در تکنولوژی ها و تکنیک های مختلف هستند. استفاده از چنین سیستم هایی به منظور استفاده از آن در ایمنی، دیدگاه های جدیدی را در اختیار ما قرار میدهد و البته در همان حال سؤالی را نیز در مورد ارتباطِ اطلاعاتی که به عنوان خوراکی برای پروسه ی تصمیم گیری استفاده میشود، پیش روی ما قرار میدهد. دلیل یک چنین تفسیری را میتوان به دلیل روش کار سیستم(طراحی طراحی) دانست ، که البته یک چنین تفسیری و یا برداشتی میتواند ناشی از این اصل باشد که چنین برداشتی اطلاعات مربوط به همه ی موارد را منعکس نمیسازد. یک چنین برداشتی میتواند به دلیل خطاهای موجود در عملکرد و یا روش کاری خود سیستم(از دید سیستم) و یا عملکرد غیر مترقبه (از دید کاربر) باشد...