عنوان ترجمه شده مقاله: رابطه بین هوش هیجانی و پرخاشگری: یک بررسی نظام مند

Emotional intelligence (EI), defined as a set of abilities for perceiving, using, understanding, and managing emotions, has been associated with a better psychosocial adjustment. Empirical studies have found a positive relationship of EI with social function and a negative one with conflicts in social relationships. The purpose of this study was to systematically review available evidence on the relationship between EI and aggression. PubMed, PsycINFO and Scopus were searched for relevant articles in English and Spanish, and 19 eligible studies were identified. Together, these studies provide strong evidence that emotional abilities and aggressive behavior are negatively related: people with higher EI show less aggression. This relationship appears to be consistent across ages (from childhood to adulthood), cultures, types of aggression, and EI measures. Few studies have assessed EI using ability tests, and none of the eligible studies was longitudinal or experimental. These findings are discussed in relation to future research on aggression and strategies to prevent and manage it based on EI

هوش هیجانی (EI) که به عنوان مجموعه ای از توانایی ها برای درک، استفاده، فهم و مدیریت هیجانات تعریف می شود که مرتبط با تعدیل بهتر فیزیولوژیکی می باشد. مطالعات تجربی یک رابطه مثبت از هوش هیجانی را با عملکرد اجتماعی، و یک رابطه منفی با درگیری ها در روابط اجتماعی را نشان دادند. هدف از این پژوهش، بررسی نظام مند شواهد موجود در رابطه ی بین هوش هیجانی و پرخاشگری می باشد. پابمد، سایک اینفو و اسکوپوس به جهت مقالات مرتبط به زبان های انگلیسی و اسپانیایی جستجو شده و 19 پژوهش مطلوب شناسایی شده بودند. علاوه بر این، این مطالعات شواهد قوی ارائه می کنند که توانایی های هیجانی و رفتار پرخاشگرانه رابطه منفی دارند: افراد با هوش هیجانی بالاتر، پرخاشگری کمتری نشان می دهند. به نظر می رسد که این رابطه سازگار با همه سنین (از کودکی تا بزرگسالی)، فرهنگ ها، انواع پرخاشگری ها، و معیارهای هوش هیجانی باشد. مطالعات اندکی هوش هیجانی را با استفاده از آزمون های توانایی ارزیابی کرده اند و هیچ یک از مطالعات مطلوب، طولی یا تجربی نبودند. این یافته ها در رابطه با تحقیقات آتی در مورد پرخاشگری و استراتژی هایی برای مهار و مدیریت آن بر اساس هوش هیجانی بحث می شوند.