عنوان ترجمه شده مقاله: تاثیر مالکیت مدیریتی، اهرم و کیفیت ممیزی بر عملکرد شرکت:شواهدی از بازار ACE مالزی

 This paper extends the agency cost literature by examining whether managerial ownership, leverage and audit quality are associated with higher performance of companies traded on the Malaysian ACE (Access, Certainty, Efficiency) Market. The sample consists of 82 companies listed on the Malaysian ACE Market for the period from 2007 to 2009. Analyses of descriptive statistics, correlation analysis, and multiple regressions are used to address the research hypotheses. The descriptive statistics analysis reveals that ACE Market companies do not perform better for the three year test period. This result may explain why the number of listed stocks on the ACE Market decreased from 2006 to 2009. Contrary to the proposed hypotheses, this study finds that audit quality has a statistically significant negative effect on firm performance. The empirical results suggest that higher audit fees received by auditors may create bonding between client and auditors

این مقاله از طریق بررسی این که آیا کیفیت ممیزی و نفوذ و مالکیت مدیریتی با عملکرد بالاتر شرکت‌هایی که در بازار ACE (دسترسی، قطعیت، کارایی) مالزی کسب و کار دارند یا خیر، به گسترش ادبیات تحقیق پیرامون هزینه نمایندگی می‌پردازد. نمونه انتخابی 82 شرکت را شامل می‌شود که در فاصله سال‌های 2007 تا 2009 در بازار ACE مالزی بوده‌اند. تحلیل آمار توصیفی، تحلیل‌های همبستگی، و رگرسیون‌های چندگانه به کار گرفته می‌شوند تا فرضیه‌های پژوهش بررسی شوند. تحلیل آمار توصیفی آشکار می‌سازد که شرکت‌های بازار ACE در مدت زمان سه سال آزمایش عملکرد بهتری نداشته‌اند. این نتیجه می‌تواند گویای این باشد که چرا شمار سهام بازار ACE از 2006 تا 2009 کاهش یافت. بر خلاف فرضیه‌های ارائه‌شده، این مطالعه نشان می‌دهد که کیفیت بررسی از لحاظ آماری تاثیر منفی چشمگیری بر عملکرد شرکت داشته است. نتایج تجربی نشان می‌دهند که دستمزدهای بررسی بالاتری که از ممیزان دریافت می‌شود می‌تواند پیوندی بین مشتری و ممیزان ایجاد نماید.

عملکرد یک شرکت نشانگر این است که مدیران در زمینه اداره شرکت تا چه اندازه موثر عمل می‌نمایند و بدین طریق ارزش شرکت را برای سهامداران تقویت می‌کنند. زمانی که مدیران از قدرت اختیاری خویش استفاده می‌نمایند تا منافع شخصی‌شان را تامین نمایند، رابطه بین مدیران و سهامداران باعث ایجاد مسئله تضاد منافع می‌شود (جنسن و مکلینگ، 1976). به منظور جلوگیری از چنین رفتارهایی از سوی مدیران، شرکت می‌بایست به ساز و کارهای کنترلی مجهز باشد که تضمین کند در سرمایه سهامداران اختلاس نمی‌شود و برای مقاصد غیر قابل استفاده به کار گرفته نمی‌شود. این یعنی شرکت باید تضمین کند که هزینه‌های نمایندگی در حد کمینه می‌ماند….