عنوان ترجمه شده مقاله: پیشنهادی برای طبقه بندی سامانه های ساختاری سازه های بلند

In the early structures at the beginning of the 20th century, structural members were assumed to carry primarily the gravity loads.Today, however, by the advances in structural design/systems and high-strength materials, building weight is reduced, and slenderness is increased, which necessitates taking into consideration mainly the lateral loads such as wind and earthquake. Understandably, especially for the tall buildings, as the slenderness, and so the flexibility increases, buildings suffer from the lateral loads resulting from wind and earthquake more and more. As a general rule, when other things being equal, the taller the building, the more necessary it is to identify the proper structural system for resisting the lateral loads. Currently, there are many structural systems that can be used for the lateral resistance of tall buildings. In this context, authors classify these systems based on the basic reaction mechanism/structural behavior for resisting the lateral loads

در ساختارهای اولیه در سازه های ابتدای قرن بیستم، چنین فرض می شد که اعضای ساختاری اصولا نیروهای گرانش را تحمل می کنند. امروزه، با پیشرفت طراحی سامانه های ساختاری و مواد با مقاومت بالا، وزن سازه کاهش و باریکی افزایش یافته است که ناگزیر باید به نیروهای جانبی مانند باد و زلزله توجه کرد. به شکل قابل فهمی، خصوصا برای سازه های بلند، با افزایش باریکی و هم چنین انعطاف پذیری، سازه ها از نیروهای جانبی ناشی از باد و زمین لرزه هرچه بیشتر آسیب می بینند. به عنوان یک قانون کلی، وقتی همه چیز یکسان باشد، سازه بلندتر لزوما باید سامانه ساختاری مناسبی برای مقاومت برابر نیروهای جانبی داشته باشد. به طور متداول، سامانه های ساختاری بسیاری وجود دارند که می توانند برای مقاومت سازه بلند در برابر نیروهای جانبی استفاده شوند. در این متن، نویسندگان این سامانه ها را براساس رفتار واکنش پایه مکانیسمی/ساختاری برای مقاومت در برابر نیروهای جانبی طبقه بندی می کنند.

مقاومت سازه های بلند در برابر باد همانند زمین لرزه ها عامل تعیین کننده اصلی در فرمولاسیون سامانه های ساختاری جدید است که با ادامه تلاش های مهندسین طراحی برای افزایش همزمان ارتفاع سازه و مقاومت برابر انحراف درونی، محدودیت های قابل قبول و کاهش مقدار مواد، بدست می آید...