Abstract
This study explored how elderly people respond to places and felt about their identities by examining their lifestyles, their routes to fulfillment and read images of general environments and family demands. In mid of 1980s, less than 30 percent of the world’s elderly lived in Asia and it will rise to almost 60 percent by 2025 (Longman 2000). Although several studies have been done in the past, most of them were focused on specific aspects of culture differences and their relationship to various aspects. This study explores their personal views and concern about their daily or routine activities. This paper is an effort to discuss their impact of multiple built environment characteristic in Malaysia, with reference to some experiences among selected countries
چکیده
این پژوهش به دنبال این است که با مطالعهی سبک زندگی سالمندان، استفاده آنها از محیط و خوانش تصاویر محیط زیست عمومی و درخواستهای خانواده، دریابد که آنها دربارهی هویتشان چطور می اندیشند و چطور به مکانها واکنش نشان می دهند. در میانه ی دهه 1980، کمتر از 30 درصد از جمعیت سالمند جهان در مالزی زندگی میکردند، ولی این درصد تا سال 2025 به 60 درصد افزایش خواهد یافت. گرچه پژوهش های بسیاری در گذشته انجام شده اند، اما بیشتر آنها بر تفاوتهای فرهنگی خاص و رابطهی آنها با جنبه های دیگر پرداختهاند. این پژوهش به بررسی دیدگاههای فردی آنها درباره ی فعالیتهای روزمره شان می پردازد. این مقاله تلاشی برای بررسی تاثیر ویژگی های چندگانه ی محیط ساخته شده در مالزی می باشد و چندین تجربه از کشورهای منتخب را نیز بیان می کند.
کلیدواژه ها: سالمندان، محیط زیست ها، فرهنگ، هویتها و ویژگی ها
مقدمه
این پژوهش به دنبال این است که تجربیات سالمندان در رابطه با استفاده از خیابانها در زندگی روزمره شان چطور می باشد و نظرات آنها در رابطه با طراحی چیست. درباره ی طرح ها و یافته های خاص، داده های کمی وجود دارند که مطالعه ی مقدماتی می باشند و تاکنون نادیده گرفته شده اند. طراحی خیابان برای سالمندان باید شناخته شده، خوانا، متمایز، قابل دسترس، راحت و ایمن باشد. پنانگ ، 11 دسامبر- UNDP و واحد برنامهریزی اقتصادی پنانگ در امروز اعلام کردند که پنانگ اولین استان در مالزی می باشد که امکانات حمل و نقل عمومی را به صورت کامل بررسی می کند زیرا تا سال 2010 طرحی کلی را برای بهبود دسترسی و جابه جایی افراد معلول ارائه می دهد...