Abstract
The present study was to investigate the best plant growth regulators for shoot proliferation and multiplication; and to determine the optimum concentrations of phytohormones for shoot tip culture of banana cv. Agishwar by observing the effect of different culture conditions during induction. A micropropagation protocol for banana (Musa sp.) cv. Agnishwar was established by using shoot tip culture. Shoot tips obtained by removing leaf sheaths from sucker were cultured aseptically in MS (Murashige and Skoog) medium supplemented with different concentrations of cytokines viz. 6-benzylaminopurine (BAP), kinetin (kin), N6 - (2-isopentyl) adenine (2iP) for multiplication of shoot and auxins viz. Indole-3- butyric acid (IBA), a-naphthalene acetic acid (NAA) for induction of root. Maximum multiplication (95%) was obtained in MS medium containing 4.0 mg/1 BAP. The highest average number of shoots for each explant (5.9) was found in MS medium fortified with 4.0 mg/l BAP while maximum elongation of shoot (4.9cm) was observed in MS medium having 5.0 mg/l BAP. IBA at a concentration of 1.0 mg/l was found most suitable for rooting of shoot. The rooted shoots were acclimatized and successfully transferred to plastic pots. After hardening, they were transferred to the main field and the survival rate was around 90%.This protocol might be used for the massive in vitro production of the plantlets of banana cv. Agnishwar
چکیده
مطالعه ی کنونی در مورد بررسی بهترین تنظیم کننده های رشد گیاهی برای تکثیر شاخه و تعیین غلظت های مطلوب هورمون های گیاهی برای کشت نوک شاخه ی موز cv. Agishwar با مشاهده ی اثر شرایط متفاوت کشت در طی القا بود. یک پروتوکل (دستور کار آزمایشگاهی) میکروپراکنی برای موز(Musa sp.) cv Agnishwar با استفاده از کشت نوک شاخه پایه ریزی شد. نوک شاخه با برداشتن غلاف برگی از آلت سوکر (پا جوش) کشت داده شده در محیط کشت MS (Murashige and Skoog) تهیه می شوند که با غلظت های متفاوتی از سیتوکین های 6-بنزیلامینوپورین (BAP) ، کاینتین (kin) و N6- (2-ایزوپنتیل) آدنین (2iP) برای تکثیر شاخه و اکسین های اندول-3-بوتیریک اسید (IBA) و آلفا نفتالن استیک اسید (NAA) برای القا ریشه زایی تکمیل یافت. بیشترین تکثیر (95%) در محیط کشت حاوی 4.0 mg/1 از BAP بدست آمد. بالاترین تعداد متوسط شاخه ها برای هر کاشت (5.9) در محیط کشت تقویت شده با 4.0 mg/1 از BAP بدست آمد درحالیکه بیشترین طویل سازی شاخه ( cm4.9 ) در محیط کشت MS دارای 5.0 mg/l از BAP مشاهده شد. IBA با غلظت 1.0 mg/l برای ریشه زایی شاخه بسیار مناسب دیده شد. شاخه های ریشه دار شده با محیط سازگار شدند و به طرز موفقیت آمیزی به گلدان های پلاستیکی انتقال داده شدند. بعد از سخت شدن، آنها به زمین اصلی انتقال داده شدند و میزان بقای آنها 90% بود. این پروتوکل ممکن است برای تولید وسیع آزمایشگاهی کشت موز cv. Agnishwar استفاده شود.
1-مقدمه
موز یکی از مهمترین میوه ها در جهان است و نیز به عنوان یک ماده غذایی ضروری به خوبی یک محصول صادراتی برای مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری میباشد. کار پایه ای گسترده بر روی پراکنی آزمایشگاهی موز، منجر به پیشرفت تکنولوژی تولید وسیع آزمایشگاهی کشتکارهای مختلف شد. تکنیک های کشت بافت گیاهی به طور بالقوه میتوانند بر برخی از فاکتورهای محدودکننده ی روش های متداول بهبود کشت موز غلبه کنند. بخاطر دسترسی در تمام طول سال، محبوبیت موز، آن در بنگلادش به عنوان بهترین میوه معرفی شده است اما بازده متوسط موز حدود 17 t/ha است که کمتر از بازده متوسط جهانی که نزدیک به 50 t/ha است میباشد. موز بر حسب منطقهی کشت در میان میوه های دربرگیرندهی 42% از تولید کلی میوه در کشور، جایگاه دوم را به خود اختصاص میدهد و درآمد مالی آنها به عنوان یک محصول، نسبت به دیگر میوه ها و محصولات زمینی بالاتر است...