Abstract
Evidence suggests that architects as a group cannot predict the public's aesthetic evaluations of architecture. In this study, practicing architects predicted laypersons' responses to large contemporary building, and again these predictions were poorly correlated with ratings by laypersons, although some architects' predictions were better than others, and architects were able to predict accurately that lay ratings in general would be more favourable than their own. To understand why most architects are unable to predict reactions to particular buildings, the architects' predictions were analysed in relation to their own and lay ratings of the buildings' conceptual properties. The results suggest that architects are unable to exchange their own criteria for conceptual properties for those of laypersons when they predict public evaluations, which leads to self-anchored, inaccurate predictions. This was supported by showing that the best-predicting architects related their evaluations to buildings' conceptual properties in a manner similar to that of the laypersons. Implications for design are suggested
چکیده
شواهد حاکی از این هستند که معمارها به عنوان یک گروه قادر نخواهند بود تا ارزیابیهای معماری عمومی را پیش بینی نمایند. در این پژوهش معمارهای شاغل پاسخ‌های غیر متخصصان را نسبت به ساختمان‌های بزرگ معاصر پیش بینی نمودند و مجدداً این پیش بینی‌ها به نحوی ضعیف با ارزیابیهای انجام شده به وسیله‌ی افراد غیر متخصص بستگی داشتند، هر چند پیش بینی‌های برخی از معماران بهتر از دیگران بودند و معمارها به طور کلی قادر بودند تا دقیقتر پیش بینی نمایند که ارزیابیهای غیر تخصصی مساعدتر از مال خودشان خواهد بود. برای درک این مطلب که چرا اکثر معمارها قادر به پیش بینی واکنش‌ها نسبت به بناهایی خاص نیستند، پیش بینی‌های آنها به نسبت خودشان و درجه بندی‌های غیر تخصصی ویژگیهای مفهومی بناها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان می‌دهند که معمارها قادر نیستند تا معیارهای خود را با ویژگیهای مفهومی آن دسته از افراد غیر متخصص در زمانی که به پیش بینی ارزیابیهای عمومی می‌پردازند عوض نمایند که منجر به پیش بینی‌هایی شخصی و نادرست می‌گردد. این امر با نشان دادن اینکه بهترین معماران پیش بینی کننده ارزیابیهای خود را از ویژگیهای مفهومی خود از ساختمان‌ها به همان نحوی که افراد غیر متخصص انجام می‌دهند مرتبط می‌سازند به اثبات می‌رسانند. دلالت‌هایی بر طراحی مورد پیشنهاد قرار گرفته‌اند