چكيده
اين پايان‌نامه پژوهشي است ذيل عنوان: «بررسي جلوه‌هاي طبيعت در سروده‌هاي محمّد حسين شهريار و رهي معيّري». اين تحقيق بر مبناي ديوان دو جلدي شهريار، كه شامل تمامي سروده‌هاي فارسي او و كليّات رهي معيّري است. در راستاي بررسي طبيعت‌گرايي در شعر اين دو شاعر، ابتدا تمامي سروده‌هاي طبيعت‌مدار از ديوان‌ها استخراج گرديد، سپس بر مبناي تعاريفي كه در كتاب‌هاي سبك‌شناسي و فنون بلاغت وجود دارد؛ اين سروده‌ها به دو نوع اصلي تقسيم شده و شواهد هر قسمت، ذيل آن عنوان معرفي گرديد. اين دو نوع عبارتند از: الف- اشعاري كه به توصيف طبيعت و يكي از مناظر آن اعم از وصف فصول، آسمان، شب و روز، كوه و دريا و... اختصاص دارد. ب- اشعاري كه با استفاده و بهره‌گيري از اجزاي طبيعت به بيان مفاهيم ديگري پرداخته است؛ هم‌چون: پند و اندرز، وصف حال و گلايه از زندگاني و.... در فصل‌هاي بعدي اين پايان‌نامه نيز به مطالبي درباره‌ي صور خيال به كار رفته در اين اشعار، تنوّع اوزان عروضي، قالب‌هاي شعري و رديف‌هاي به كار رفته در اين سروده‌ها، زبان و سبك گفتاري اين دو شاعر در طبيعت‌گرايي و بررسي نوگرايي و كهن‌گرايي و عاميانه‌گرايي در اين سروده‌ها پرداخته شد. اين پايان‌نامه در مجموع شامل پنج فصل است كه روش تحقيق به صورت كتابخانه‌اي و از 52 منبع اصلي و فرعي استفاده شده و روي‌هم شامل 252 صفحه است.
كليد واژگان: طبيعت- اوزان عروضي- صورخيال- محمّد حسين شهريار- رهي معيّري