مقدمه
در این تحقیق ما تاثیر اغاز استقراض را بر روی ارزیابی حسابرس از ریسک حسابرسی مشتری و قیمت گذاری خدمات حسابرسی بررسی کردیم. از یک طرف ما انتظار داریم که حق الزحمه های حسابرسی پس از آغاز استقراض افزایش یابد، زیرا افزایش استقراض ریسک شرکت قرض گیرنده و ریسک حسابرسی شرکت را بالا می برد (مانند Simunic 1980, O Keefe, 1994). از طرف دیگر نوشته های مالی و حسابداری بیانگر این نکته هستند که تصمیم شرکت برای وام دهی، نمایش دهنده ی تایید عملکرد شرکت از سوی رییس هستند. که این می تواند ریسک شرکت را کاهش داده و ارزش شرکت را بالا ببرد ( Fama 1985; James 1987; Jiang. 2010; Shepherd; 2008; Demirogh & James 2010). علاوه بر این مطالعات اخیر در زمینه ی فاینانس نشان می دهند که وام دهندگان نقش مهمی در نظارت حقوقی بازی می کنند (Chava & Roberts 2008; Robert & Sufi 2009; Nini 2009) همچنین این می تواند ارزیابی ریسک حسابرسی پایین تری را در حسابرسی این شرکت ها نشان دهد. در این تحقیق ما رابطه آغاز استقراض را با ریسکهای حسابرسی پایین تر حسابرسان آزمون کردیم. ما حدس می زنیم که کاهش ریسک مربوط به گواهی نامه ی وام دهندگان می تواند ریسک ورشکستگی را به واسطه ی افزایش بدهی ها سنگین تر کند. ما پیش بینی می کنیم که قیمت گذاری خدمات حسابرسی می تواند از رخداد آغاز استقراض تاثیر بپذیرد.
نوشته های مربوط به فاینانس نشان می دهند که آگهی وام ها دیدگاه مثبت وام دهنده نسبت به شرکت های استقراضی و ارزش افزوده شده به شرکت های استقراضی را انتقال می دهد (James 1987; Datta 1999; Demiroglu & James 2010). از نظر تئوریک فرایندهای پیوسته در ارائه وام های خصوصی وام دهندگان را به استفاده از اطلاعات خصوصی برای ارزیابی ریسک وام گیرنده و کنترل برنامه های نامناسب شما متعهد می کند و فقط پروژه های فاینانس به صورت خوش بینانه دیده می شوند (Fama 1985; Ramakrishman & Thakor 1984). مطابق با این بحث ها، James (1987) نشان داد که واکنش بازار نسبت به آگهی وام های بانکی مثبت است، Datta (1999) شواهدی را در زمینه ی توانایی شرکت های دارای بدهی بانکی برای بر عهده گرفتن قرضه ی عمومی در یک نرخ پایین تر ارائه کردند. Demirogh & James (2010) تایید اثر شروع استقراض را به وسیله ی مستندسازی واکنش مثبت بازار به آگهی های وام ی دارای شروط سخت گیرانه تر تشریح کرد. فواید غیر مستقیم شروع استقراض از نقش پایش کنندگی وام دهندگان بر روی وام گیرندگان ناشی می شود که محدودیت های را برای وام گیرندگان ایجاد می کند (مانند شروط مالی، واگذاری وثیقه، سررسید پرداخت، قیمت گذاری عملکردی). Shepherd (2008) نشان داد که کنترل بانک بر روی شرکت های دولتی می تواند ارزش شرکت را در زمانی که هزینه های نمایندگی بالاست، افزایش دهد. در تحلیل های ما ما تلاش می کنیم که نوری را بر واکنش های حسابرسان نسبت به دو اثر پرفایده ی شروع استقراض بتابانیم...
نتیجه گیری
در این تحقیق ما نشان دادیم که کاهش ریسک ناشی از تایید وام گیرنده از سوی وام دهندگان ممکن است از ریسک ورشکستگی سنگین تربه واسطه ی افزایش وام گرفتن باشد و پیش بینی کردیم که قیمت گذاری خدمات حسابرسی می تواند بر پاسخ به آغاز استقراض اثر بگذارد. استفاده از یک نمونه از صدورهای وام های مختلف که در فاصله ی سالهای 2001 تا 2006 در آمریکا اتفاق افتاده است، به ما نشان داد که شروع استقراض سبب کاهس معنی دار حق الزحمه های حسابرسی می شود. کاهش در حق الزحمه ی حسابرسی در وام های غیرسندیکایی و طول بازپرداخت طولانی تر وام قابل لمس تر است. همچنین ما نشان دادیم که اثر تایید وام گیرنده از سوی وام گیرنده در شرکت های دارای ریسک پیش بینی شده ی بالاتر قوی تر است. مطالعات پیشین نشان دادند که حسابرسی با کیفیت می تواند هزینه ی بدهی ها را کاهش دهد (Pittman & Fortin 2004)، زیرا حسابرسی با کیفیت گزارشات مالی وام گیرتدگان را تضمین می کند. در تکمیل این بخش از تحقیق ما دریافتیم که شروع استقراض سبب کاهش حق الزحمه ی حسابرسی شده است، که این می تواند بیانگر ارزشمند بوودن فاید شروع استقراض برای حسابرسان باشد. تحقیق ما در دو حوزه ی بانکداری و حسابرسی نشان داد که اثر تایید وام گیرنده از سوی وام دهنده نقشی معنی دار بر روی یکی از مشارکت کنندگان مهم بازار سرمایه یعنی حسابرس بر جا می گذارد و این نوری را بر روی تشریح چگونگی تاثیر شروع استقراض بر قیمت گذاری حسابرسی می تاباند.