چکیده
در این مقاله، تاثیر متغیرهای عامل بر اندازه ذرات (PS) و توزیع اندازه ذرات (PSD) امولسیون پلی (وینیل کلراید) در راکتور بچ با استفاده از روش طراحی تجربی تاگوچی مورد بررسی قرار گرفت . متغیرها شامل : دما (T)، آب به نسبت وزن مونومر (R)، غلظت آغازگر ([I]) و امولسیفایر ([E])، و سرعت تحریک (S) میباشد . میکروسکوپ الکترونی با با نرم افزار بررسی تصاویر برای تعیین PS و PSD مورد استفاده قرار گرفت . بررسی آماری نتایج نشان داد که PS امولسیون پلی (وینیل کلراید) به شدت بر غلظت امولسیفایر و آغازگر بستگی دارد، در حالی که عوامل دیگر هیچ اثر قابل توجهی در طیف وسیعی از سطوح که در این مطالعه مورد بررسی قرارگرفتند ندارند . به جز غلظت آغازگر، همه عوامل تاثیر مهمی بر PSD (بترتیب اهمیت : S> R> T> [E]) دارند .این موضوع بیان کننده نفوذ بیشتری نسبت به دما در سرعت تحریک PSD که انعقاد جریان غالب بر انعقاد براونی در این سیستم است . شرایط مطلوب نسبی برای کاربرد خمیر معمولی نیز با استفاده از معیارهای ارزیابی به طور کلی مشخص شد.
1-مقدمه
اندازه ذرات (PS) و توزیع اندازه ذرات (PSD) در پلیمریزاسیون امولسیونی وینیل کلراید، دو ویژگی مهم موثر بر فرآیندپذیری لاتکس، و کیفیت نهایی محصول میباشند . یکی از معمولی ترین اشکال کاربردی امولسیون پلی (وینیل کلراید ) (E-PVC) پلاستیسول (پراکندگی پایدار ذرات E-PVC در پلاستیسایزر ) میباشد . خواص کاربردی پلاستیسول هایی مانند رئولوژی و تشکیل فیلم به شدت وابسته به PS و PSD است . ذرات کوچک موجود در پلاستیسول در محیط هایی با ویسکوزیته بالا نتیجه میشود ، در حالی که در کاربرد های خمیر (مانند تولید چرم مصنوعی) ، حضور ذرات بزرگ برای آماده سازی پلاستیسول با ویسکوزیته پایین ضروری است ، و PSD گسترده ای مطلوب میباشد . در پردازش E-PVC، وقتی که پلاستیسول تا 180-200 C گرم می شود ، تحت دو فرایند قرار میگیرد ، که به عنوان ژل شدن و همجوشی شناخته شده است. این نشان می دهد که نسبت ژل شدن با کاهش PS با توجه به فعل و انفعالات بین ذرات و پلاستیسایزر افزایش میابد . علاوه بر این، شکل و توزیع اندازه مناسب بر پدیده همجوشی اثر میگذارد که اهمیت در عملکرد موثر پردازش دستگاه ها میباشد . در طول امولسیون پلیمریزاسیون ، PS و PSD با فعل و انفعالات سه پدیده عمده ، به نام هسته ای ، رشد و تجمع ذرات پلیمر اداره میشوند . با وجودی که دوره هسته ای کاملا کوتاه است، تولید هسته ذرات در طی مراحل اولیه ی پلیمریزاسیون، نقش حیاتی را در تعیین اندازه متوسط ذرات (MPS) و لاتکس نهایی PSD را ایفا میکند . فرض میشود که PSDبه عنوان یک توالی از توزیع زمانی است که در آن ذرات پلیمری مختلف هسته دار میشوند . چون مونومر وینیل کلراید (VCM) به مقدار کم محلول در آب است، هسته ذرات ، از طریق مکانیسم های همگن و ناهمگن رخ می دهد. ورود رادیکال ها به میکل ها ، و سپس واکنش با مونومر منتشر شده ، منجر به هسته ناهمگن یا میکلار میشود ....
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.