چکیده

این مقاله بیومتریال های بر پایه سرامیک با تأکید ویژه بر خواص متنوع و کاربردهای آنها در مراقبت‌های بهداشتی را بررسی می کند. علاوه بر این، بیو سرامیک ها به سرامیک های بیواینرت اکسید و نیترید، مواد فسفات کلسیم قابل جذب زیستی و سرامیک های شیشه یا سرامیک های شیشه زیست فعال ( بیواکتیو) گروه بندی می شوند. سرامیک ها و بیوگلس ها بیو متریال های مناسبی هستند که در این بحث عمدتاً برکاربردهای جایگزینی استخوان تاکید می شوند. شیشه های مزوپروس، سرامیک های نانو کریستال و کامپوزیت ها، بخاطر داشتن سطوح  گسترده، مقاومت در مقابل خوردگی و خواص مکانیکی مناسب، می تواند بیومتریال های مناسبی در آینده باشند. تخلخل کنترل شده با منافذ یکنواخت توزیع شده بیومتریال ها با استفاده از روش های مناسب سنتز نظیر تولید سل-ژل و افزودنی ها  قابل تحقق هستند. بیوسرامیک ها و بیوگلس ها همچنین می توانند با ضایعات اگروفود سنتز کنند و خواص خود را بر اساس نیاز و کاربرد به راحتی بهینه کنند. علاوه بر این، این منابع پایدار، تخلخل ذاتی را به دلیل وجود مواد آلی متصل به مواد معدنی نشان می‌دهند. با افزایش بلورینگی، بیواکتیو در سرامیک ها کاهش می یابد. این دو ویژگی می تواند با استفاده از بیومتریال های نانو کریستالی و کامپوزیت بهینه سازی شود.

1-مقدمه

بیوسرامیک ها می توانند در اصل طبیعی یا مصنوعی باشند و برای پیوند با استخوان منظور طراحی شده اند و به عنوان جایگزینی برای متالیک ایمپلنت ظاهر شده اند. سرامیک ها به عنوان اکسیدها، نیتریدها، سولفیدها وکاربیدهای فلزات و متالوئیدها تعریف می شوند. اینها به دلیل ویژگی مناسب و سازگار شیمیایی - فیزیکی آنها با برخی از اعضای بدن انسان در زمینه بیوپزشکی حائز اهمیت هستند.