چکیده
کوشش مدرن برای تولید برق، کاهش وابستگی ما به سوخت های فسیلی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، یک اتحاد در تکنولوژی شبکه هوشمند پیدا کرده است. این روند جدید شامل چشم انداز جدید در مورد نحوه تولید، انتقال، توزیع و مدیریت شبکه های برق است که نه تنها به کاهش تقاضای انرژی و هزینه کمک می کند بلکه می تواند کارایی، قابلیت اطمینان، کیفیت و امنیت را نیز افزایش دهد.
این مقاله با هدف بررسی جامع سیستم قدرت شبکه هوشمند با مقایسه تجربیات و گزارش های موفق از سراسر جهان است. كشورهاي توسعه يافته مانند آمريكا و كشورهاي عضو اتحاديه اروپا و كشورهاي در حال توسعه مانند هند و برزيل به عنوان نمونه اي از توسعه فعلي و مفهوم شبكه هوشمند در نظر گرفته شده اند. اروپا و ایالات متحده منجر به توسعه سیستم های شبکه هوشمند می شوند، در حالی که برزیل و هند به شدت به تکنولوژی و سرمایه گذاری خارجی برای توسعه در کشورهای خودشان وابسته هستند. تغییرات اقلیمی نشان دهنده یک چالش اضافی برای کشورهای در حال توسعه، علاوه بر مسائل دیگر مربوط به پیشرفت اقتصادی و اجتماعی است. با این وجود، شبکه های هوشمند مجموعه ای از امکانات و فرصت هایی را ارائه می دهند که به اهداف بین المللی تغییر اقلیم کمک می کند. با این حال، انگیزه های دولت و منابع انرژی ملی، پیشرفت شبکه های هوشمند را در این زمینه محدود می کند.
1- مقدمه
شبکه برق جهان بیش از 100 سال دارد، اما اصول اصلی آن تغییر نکرده است. شبکه سنتی، انرژی الکتریکی از ژنراتورهای بزرگ مرکزی را از طریق یک شبکه متصل به ولتاژ بالا، عمدتا در فواصل قابل توجهی، تغذیه می کند. سپس برق از طریق ترانسفورماتورهای توزیع عبور می کند و به مشتری نهایی منتقل می شود. با این حال، افزایش سرعت تقاضای برق به دلیل توسعه اجتماعی و الزامات صنعتی،موجب شده است که امروزه تولید، انتقال و مصرف برق را تغییر دهیم...