چکیده
در این مقاله، از طریق آثار متقابل آزمایش های میکروسکوپی تونل زنی روبشی و محاسبات نظری تابع چگالی، به طور قطعی، جایگاه های سطحی فعالی را که مسئول تجزیه مولکول های آب و جذب آن روی TiO2 (110) روتایل هستند، مشخص می کنیم. تهی جاهای اکسیژن در این لایه سطحی، از طریق انتقال یک پروتون به اتم اکسیژن همسایه، H2O را تجزیه می کنند و دو گروه هیدروکسیل را برای هر تهی جا شکل می دهند. میزان تجزیه آب تنها به واسطه چگالی تهی جاهای اکسیژن موجود روی سطح تمیز محدود می شود. به محض اینکه مولکول آب قادر به پخش روی جایگاه فعال شود، فرایند تجزیه آغاز می گردد.
1-مقدمه
در حالیکه سطوح فلزی و نیم رسانا را می توان به خوبی توصیف کرد، بسیاری از خصوصیات اساسی سطوح اکسیدهای فلزی هنوز کاملاً درک نشده است. اکسیدها ذاتاً پیچیدگی بیشتری دارند زیرا اغلب خصوصیات سطحی آنها نه تنها به ساختار بلکه به استوکیومتری موضعی سطح بستگی دارد. چالشی که در این رابطه وجود دارد درک این نکته است که چگونه سطوح اکسیدی با گازها واکنش می دهند یا چگونه به عنوان کاتالیست، فتوکاتالیست، حسگر گازی یا بستری برای نانوذرات فلزی عمل می کنند…
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید