چکیده

سیتوکروم اکسیداز c عضوی از خانواده­ ی بزرگ اکسید از مس هِم (HCO) است. HCOها به ­عنوان آنزیم ­های انتهایی در زنجیره­ ی تنفسی پروکاریوت­ های هوازی و میتوکندریا عمل می کنند، که کاهش اکسیژن مولکولی را با پمپاژ پروتون تراغشایی جفت می­ نمایند. انتقال الکترون­ ها از سیتوکروم c به اکسیداز از طریق ارتباط گذرای دو پروتئین، برای کارکرد کامل آنزیم ضروری است. ورود و خروج الکترون از یک مکان یکسان در سیتوکروم c انجام می­ شود. در اینجا ما ساختار بلوری سیتوکروم اکسیداز نوع caa3 از باکتری ترموس ترموفیلوس را گزارش می­ دهیم، که داری یک دامنه ­ی سیتوکروم c است که از لحاظ کوالانسی محدود شده است. بلورها در یک مزوفاز دو پیوسته با استفاده از یک مونواسیل گریسرول زنجیره­-کوتاه ترکیبی به­ عنوان لیپید میزبان رشد یافته‌اند. از روی نقشه­ ی چگالی الکترون در تفکیک­ پذیری 2.36 آنگسترومی، یک زیرواحد غشایی کاملا جدید و یک فسفولیپید گلیکوگلیسرولی ذاتی که در مجموعه جاسازی شده است، شناسایی شد. برخلاف مکانیزم ­های قبلی انتقال الکترون که برای سیتوکروم c حل­شدنی، مشاهده شده بودند، این ساختار، معماریِ مجموعه ­ی انتقال الکترون را برای حوزه ­ی مرکب کوپردوکسین/سیتوکروم c آشکار می­ کند، که بر موقعیت‌های مختلف بر روی سیتوکروم c جهت ورود و خروج الکترون دلالت دارند. در این مقاله پشتیبانی از یک جایگزین برای مشخصه‌یابی گیت پروتون کلاسیکی این دسته از HCOها ارائه شده است.

1-مقدمه

اعضای خانواده­ ی HCO بر اساس الگوهای توالی و نگهداری (بقاء) گذرگاه پروتون D و K طبقه ­بندی شده­، و در سه دسته­ ی عمده نوع A، B و C قرار گرفته ­اند. HCOهای نوع A را می ­توان بر اساس واحد تکراری آمینو اسید در انتهای آب­گریز گذرگاه D، به دو زیر دسته تقسیم کرد (شکل مکمل 1). نوع A1 شامل یک باقی­مانده بسیار محافظت‌ شده­ ی گلوتامات (نمک اسید گلوتامیک) در واحد تکراری توالی  (XGHPEV ) است....

 میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید