چکیده
امروزه اکثر شرکت ها و سازمان ها برای هاست کردن و اجرای برنامه های خود، وابسته به محیط های مجازی می باشند. برخی از این برنامه ها نیازمند تدابیر امنیتی و همچنین سطح دسترسی های سخت گیرانه ای هستند. یکی از چالش های بسیار مهم برای آنکه سیستم های مجازی سازی شده قابلیت دسترسی بالایی داشته باشند، مسئله پیری نرم افزار است که می تواند منجر به هنگ شدن سیستم و یا دیگر خطاها شود. جهت غلبه بر پدیده ی پیری نرم افزار، از رویکرد جوان سازی نرم افزار استفاده می شود. در حالی که در مطالعات گذشته از مهاجرت ماشین مجازی (VM) برای کاهش مدت از کار افتادگی ناظر ماشین مجازی (VMM) استفاده شده است، اما تا کنون پیامدهای امنیتی هنگام استفاده از زمان بندی مهاجرت ماشین مجازی برای جوان سازی نرم افزار VMM مورد بررسی قرار نگرفته اند. ما در این مقاله رویکردی برای ارزیابی امنیت سیستم هایی که توسط مهاجرت VM مجازی سازی شده اند مطرح می کنیم. این رویکرد که مبتنی بر مدل دسترسی می باشد، جهت جوان سازی VMM مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از طرح این رویکرد، یافتن یک زمان بندی مناسب برای جوان سازی است، تا به سطوح مطلوبی از قابلیت دسترسی و خطر امنیتی برسیم (یا حداقل از رسیدن به سطوح نامطلوب جلوگیری کنیم). ما در این مقاله سه مطالعه مورد را مطرح می کنیم که شامل تهدیدات امنیتی بزرگی می باشند: حمله مرد-میانی و حمله محروم سازی از سرویس. نتایج بدست آمده اطلاعاتی درباره ی وجود توازن میان قابلیت دسترسی و خطر امنیتی هنگام استفاده از زمان بندی مهاجرت VM (به منظور اهداف جوان سازی) نشان می دهند.
1-مقدمه
امنیت و قابل اعتماد بودن رایانش ابری دو چالش بسیار بزرگ برای صنعت و دانشگاه محسوب می شود. بررسی های انجام شده نشان می دهند که امنیت رایانش ابری از جمله مهمترین نگرانی های کاربران بشمار می رود [۱]. از طرفی دیگر، حصول اطمینان از قابل اعتماد بودن رایانش ابری نیز چالش تحقیقاتی بسیار بزرگی محسوب می شود. از این رو، توسعه ی مدل های جامع برای ارزیابی قابل اعتماد بودن ابر، امری کاملا ضروری است [۲]....
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید