چکیده
کانسار Au-Cu جیلونگشان در منطقه جیورویی در کمربند متالوژنیک میانی-پایینی رودخانه یانگ‌تسه در قسمت جنوبشرقی استان هوبی و در مجاورت مرز شمالی استان جیانگسی قرار دارد. در این مطالعه برای بررسی پتانسیل کانی‌سازی در منطقه بیاگیوشو به شیمی کانیایی بیوتیت، آمفیبول و پلاژیوکلاز در گرانودیوریت پرفیری مرتبط با کانسنگ در کانسار جیلونگشان و سنگهای پرفیری مشابه در محدوده اکتشافی بیاگیوشو در مجاورت آن می‌پردازیم. بیوتیت پرفیری‌های گرانودیوریت جیلونگشان و بیاگیوشو همگی به بیوتیت منیزیم‌دار تعلق دارند اما بیوتیت جیلونگشان دارای Mg بالاتری است. محاسبه Fe3+ و Fe2+ بیتوتیت‌ها نشان می‌دهد که پلوتون جیلونگشان فوگاسیته اکسیژن بالاتری را دارند که برای کانی‌سازی Cu-Au مناسب است اما پلوتون بیاگوشو fO2 پایینتری را نشان می‌دهد. آمفیبول‌های جیلونگشان Mg/(Mg + Fe) بالاتر و Si پایینتری را نشان می‌دهد که عمدتاً به منیزیوهورنبلند تعلق دارد اما بیاگوشو عمدتاً دارای چرماکیت است. پلاژیوکلازهای پلوتون‌های جیلونگشان و بیاگوشو هیچ تفاوت ترکیبی را نشان نمی‌دهند و هر دو به آندزین تعلق دارند. دماها و فشارهای محاسبه‌شده توسط جفت‌های همبود آمفیبول-پلاژیوکلاز نشان می‌دهد که میانگین دمای تبلور پلوتون جیلونگشان °C 736-624 و فشار آن پایین و در حد kbar 9/0-5/0 است. در مقابل، پلوتون بیاگوشو دمای بالاتر °C 832-724 و فشار بالاتر kbar 3/6-2/3 را نشان می‌دهد. این داده‌ها نشان می‌دهد که پتانسیل کانی‌سازی پلوتون بیاگوشو کمتر از پتانسیل کانی‌سازی جیلونگشان است. لذا محدوده اکتشافی بیاگوشو اهمیت اقتصادی کمتری دارد و اکتشافات آینده باید به صورت عمقی در منطقه جیلونگشان انجام پذیرد.
1-مقدمه
کمربند متالوژنیک میانی-پایینی رودخانه یانگ تسه (MLYRMB) در نقاط عرضی ضلع شمالی کراتون یانگ‌تسه، کمربند کوهزایی دابیشان و مرز جنوبی کراتون چین شمالی واقع است و یکی از مهمترین کمربندهای متالوژنیک اقتصادی چین به شمار می‌رود (پان و دونگ، 1999). این کمربند دارای بیش از 200 کانسار پلی‌متالیک ماگمایی-هیدروترمالی مزوزوئیک و متشکل از هفت منطقه متمرکز کانسنگی از شرق به غرب شامل کانسارهای Fe-Cu ایدونگ (جنوبشرقی استان هوبی)، کانسارهایCu-Au-Mo جیوریویی (جیوجیانگ-ریوچانگ)، کانسارهای Cu آنکینگ-گویچی، کانسارهای Fe-Cu لوژونگ (لیجیانگ-زونگیانگ)، کانسارهای Cu-Au تونگلینگ، کانسارهای Fe نینگوو (نانجینگ-ووهو) و کانسارهای Cu-Fe-Pb-Zn نینگژن (نانجینگ-ژنجیانگ) است (شکل 1) (ژایی و همکاران، 1996؛ ژائو و همکاران، 1999). بیشتر این کانسارها و سنگ های نفوذی مرتبط در دوره 10 میلیون ساله در 140 میلیون سال قبل تشکیل شده‌اند...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید