چکیده

کشورهایی که دیرتر به سمت توسعه حرکت کردند، قادر به پذیرش بهترین فناوری های پیشرو هستند که به آن ها امکان هم گرایی سریع تر با کشورهای پیشگام را می دهد. ژاپن در دوره پادشاهی میجی(1912-1868) یک نمونه موفق از همگرایی صنعتی است، اما بسیاری از شواهد، مبتنی بر صنایع منتخب یا مصالح ملی است. این مقاله با بهره گیری از داده های صنعتی پیشین، این قضیه را بررسی می کند که آیا ژاپن در مقایسه با ایالات متحده، فناوری های جدید را سریعتر پذیرفته است یا خیر. برخلاف خرد عرف، تحلیل های بقا نشان می دهد که بخش های جدید در ژاپن، نسبتا زود پدیدار نشده اند؛ هرچند،  برحسب اهمیت اقتصادی، سریعتر رشد کرده اند. همچنین، سرمایه داری و میزان سرمایه بالاتر با ورود اولیه بخش های ژاپنی، مرتبط است.

1-مقدمه

بین سال های 1870 و 1900، ایالات متحده با افزایش سه برابری در ارزش افزوده تولید و رشد چهاردرصدی در سهم خود از خروجی ملی  مواجه شد، دوره ای که این میزان کمتر از یک پنجم کل درآمد ژاپن بود. با وجود توسعه سریع صنعت آمریکا که منجر به زمینه ای برای رهبری اقتصادی در قرن بیستم گردید،  هیچ نشانه ای برای تسخیر سایر کشورهایی که دیرتر به سمت توسعه حرکت کردند بویژه ژاپن وجود ندارد. صنعت ژاپن با یک پایه و مبنای بسیار کوچک تر، رشد کرد و در بین سال های 1885 و 1900، سهم تولیدش از درامد ملی با رشد چهاردرصدی همراه شد، و سه درصد دیگر، این میزان را در سال 1910 به 18.5 درصد رساند. در حقیقت، آنچه که آمریکا در طی سه دهه به آن رسید، ژاپن در نیمی از این زمان به آن دست یافت...

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.