سیاست­ های تحمیلی استفاده از فناوری، یکی از اقدامات متعددی هستند که دولت­­ ها برای مقابله با شکست ­های بازاری حاصل از سرریز دانش و پیامدهای آلایندگی در دست دارند. با این وجود، به علت عدم قطعیت و عدم تقارن اطلاعات، براورد این سیاست ­ها پیش از تجاری­سازی، به ویژه در فناوری ­های بسیار نوین مشکل است. ما یک موردپژوهی بر مقررات خودرو با آلایندگی صفر (ZEV) کالیفرنیا و تاثیر آن بر توسعه فناوری خودروی الکتریکی در 21 خودروسازی بزرگ در سال­ های 1991 – 2003 انجام دادیم تا تعیین کنیم که آیا حق اختراعات و نمونه ­های اولیه، شاخص­ های ابتدایی معتبری برای براورد تاثیر سیاست ­های تحمیلی استفاده از فناوری هستند یا خیر. به منظور درک بهتر فعالیت­های R&D خودروسازان، استفاده از چشم­ انداز جهانی لازم بود. نتایج نشان می ­دهند که زمانی که چشم­ انداز صنعتی جهانی در نظر گرفته شود، حق اختراعات را می­توان  برای تحلیل سیاست ­های تحمیلی استفاده از فناوری به کار برد، که ابزار مفیدی برای سیاست­ گزاران است تا تاثیر این نوع مقررات را در بازارهای اولیه یا پیش از تجاری ­سازی بسنجند.

-1مقدمه

سیاست­ های تحمیلی استفاده از فناوری، یکی از ابزار مقرراتی متعددی است که دولت­ ها به منظور پیشبرد ابداعات در دست دارند (اشفورد و همکاران، 1985؛ رنینگز، 2000). این مقررات، سطوح عملکرد را بیش از توانایی­ های کنونی فناوری یا مطابق با اختراعات خاص که هنوز کاملاً توسعه نیافته­ اند، تعیین می ­کنند (جاف و همکاران، 2002؛ لی و همکاران، 2010). این مقررات را می ­توان برای ترغیب و تقویت همه گونه­های اختراعات فناوری و نیز استفاده از آن برای تغییر فرایند و محصول مورد استفاده قرار داد (اشفورد و همکاران، 1985، ص463)…