چکیده
گاهی اوقات، فن آوری و توسعه جامعه، راه های نسبتا مختلفی را می پیماید. این وضعیت در مورد هیدروژن به عنوان یک حامل انرژی در جهان خودرو، اکنون در حال رخ دادن است. در این مقاله، مؤلفان تغییری را در ساختار واحد توان خودروهای الکتریکی باتری دار (BEV)، پیشنهاد داده اند. هدف این است که این خودروها، در حال حاضر بتوانند تا هنگام توسعه یک شبکه الکتریکی و/ یا هیدروژنی شارژ مجدد/ سوخت گیری مجدد با وضعیت فعلی متناسب باشد، استفاده شوند. در این مقاله، یک مفهوم جدید از خودروی الکتریکی محدوده گسترش یافته (EREV) بر مبنای یک مدل تنظیم شده خودروی الکتریکی سلول سوختی (FCEV)، ارائه شده است. سپس، مطالعه ای برای تعیین شرایط کار که منجر به بازده و عملکرد بهتر در رابطه با ظرفیت هر دو منبع انرژی الکتریسیته ذخیره شده در یک باتری و گاز هیدروژن در مخزن های فشار بالا خواهد شد، توسعه یافته است. امکان هایی که در اینجا نشان داده شده اند، در را به روی مزایای و نوآوری راهبردی برای طراحان ماشین در آینده می گشایند.
-1مقدمه
امروزه، وقتی مدل حمل و نقل سنتی به انتهای خود می رسد، سازندگان و دولت ها، تأکید بیشتری بر فن آوری های جدیدتر و سبزتر به عنوان یک راه حل می کنند. نه تنها تخلیه تدریجی ذخیره های سوختی، بلکه سیر محیط زیست، مشخص می کند که ناوگان سیار، احتمالا باید در کمتر از بیست- سی سال آینده تغییر کند [1،2]. شرکت های سازنده زیادی توافق دارند که خودروی الکتریکی باتری دار (BEV)، چیزی است که باید دنبال کرد [3،4]، اما در روش مختص خود تفاوت دارند [5]. باید کار زیادی در رابطه با مشخصات فن آوری های مختلف ذخیره کننده های انرژی موجود، انجام شود. مشخص است که باتری ها، پاسخ دینامیک خوبی را عرضه می کنند، در حالیکه زمان تخلیه آنها که کوتاه تر از زمان مطلوب است و زمان شارژ مجدد که طولانی تر از مقدار مطلوب است، باعث این می شود که BEV های موجود در بازار امروز برای بسیاری از مشتریان، مناسب نباشند…
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.