چکیده

آرایۀ آنتن خلوت دارای مزایای زیادی از جمله تزویج متقابل پایین، باریکۀ جهت‌دار و مقرون به صرفه بودن می باشد به دلیل اینکه تعداد عناصر کمتری در مقایسه با آرایۀ آنتن هایی با فواصل مساوی دارد. با این حال، محدودیت اصلی این آرایه مربوط به سطوح بالای لوب های جانبی آن به علت فواصل متفاوت بین عناصر می باشد. در این مقاله، مقادیر بهینۀ فواصل بین عناصر و دامنۀ تحریک برای آرایۀ خطی و خلوت به دست آمده اند تا سطح بزرگترین لوب جانبی با استفاده از بهینه سازی ازدحام ذرات (PSO) با نرخ همگرایی بهتر به حداقل برسد. مقادیر تصادفی برای فاصله گذاری در محدودۀ نصف طول موج و یک طول موج در نظر گرفته شده اند و جهت باریکۀ اصلی حفظ شده است.

1-مقدمه

آرایه های آنتن برای کاربردهای مدرن مستلزم محدودیت ها و قابلیت های متعددی مانند اندازۀ کوچک، پهنای باند بزرگ، وزن کم و مصرف توان کمتر می باشند. برای غلبه بر این چالش ها، آرایۀ خلوت که آرایۀ تصادفی یا نامنظم نیز نامیده می شود، این قابلیت ها را فراهم می سازد و دارای مزایایی نسبت به آرایه های با فواصل مساوی می باشد. در آرایه های خلوت، عناصر به صورت تصادفی بر روی دهانۀ موجود قرار داده می شوند که پهنای باریکۀ محدود و ترویج متقابل کوچکی با تعداد عناصر کمتر به دست می دهند [1]…

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.