ادبیات مدیرت ادراک افشای مفصل و اختیاری، بیشتر بر روی گزینش در ارائه و محتوی اطلاعات تمرکز کرده است. ما بحث می کنیم که گزینش شامل، وارد کردن یا حذف کردن اقلام خاصی از اطلاعات می شود- پنهان سازی (مرکل-دیویس و برنان، 2007؛ شکل 1) می تواند از طریق دستکاری در ارائه افشای کلی (گزینش ارائه اطلاعات) یا حذف افشائیات کلی ( گزینش محتوی اطلاعات) صورت گیرد. در این مطالعه ما به بررسی رفتار پنهان سازی  افشای حداقلی و کلی (MND) در گزارشات مالی با درنظر گرفتن مدیریت ادراک این رفتار می پردازیم. بر مبنای شرکت های عمومی پذیرفته شده در بورس هنگ کنگ، ما در ابتدا به مقایسه اقلام افشا شده کلی میان شرکت های MND و دیگر شرکت های نمونه پرداختیم و به این نتیجه رسیدیم که MND در حوزه ی عملیاتی، شرکت، اهداف و استراتژی ها شاخص تر است. پس از کنترل هزینه های مرتبط با افشا، تقاضای تامین مالی خارجی، رقابت بازار و هزینه های سیاسی، رگرسیون چند متغیره ما نشان داد که احتمال بیشتری وجود دارد شرکت های با عملکرد ضعیف تر و ریسک ورشکستگی مالی بیشتر، درگیر MND شوند. همچنین ما به این نتیجه رسیدیم که عملکرد شرکت های MND در سال آتی تضعیف می شود. یافته های ما با MND در گزارشات سالیانه سازگار است که یک استراتژی مدیریت ادراک در نظر گرفته می شود تا اطلاعات و توضیحات مربوط به یک شرکت که عملکرد و چشم انداز آتی آن ضعیف است، پنهان شود و توجه سرمایه گذاران از ضعف شرکت یا اخبار منفی آن منحرف شود.

-1مقدمه

افشائیات مالی شرکت، که شامل افشا مفصل در گزارشات مالی می شود، بحث بسیاری از تحقیقات و سیاست گذاران حسابداری بوده است. به عنوان یک ورودی حاکمیت شرکتی، شفافیت و پاسخگویی، کیفیت گزارشگری مالی مورد توجه سرمایه گذاران، قانون گذاران و انجمن های بزرگ بوده است.

سیاست گذاران از زمان های گذشته بر اهمیت افشای مفصل در کمک به سرمایه گذاران در فهم عملکرد مالی یک شرکت و ریسک آن تاکید داشته اند، که توسط کمیسیون بورس اوراق بهادار در سال 1987 نیز توضیح داده شده است. "کمیسیون بر نیاز به توضیحات مفصل در صورت های مالی تاکید داشته است" زیرا ارائه عددی و یادداشت های توضیحی مختصر برای سرمایه گذاران در قضاوت درباره کیفیت سودها و احتمال این که عملکرد گذشته شاخصی از عملکرد آتی است، ناکافی  می باشد…