چکیده
این مقاله نتایج حاصل از مدل های تحلیلی یک قاب فولادی مهاربندی شده ویژه با بادبند V شکل وارون دارای پایه های زیپر را ارائه می دهد. المان های زیپر المان های قائمی هستند که به محل تلاقی بادبندها در بالای طبقه اول اضافه می شوند و برای حمل بارهای نامتعادل ناشی از کمانش بادبندها طراحی می شوند. در این تحقیق، این سیستم که قاب مهاربندی شده با بادبند زیپر معلق نامیده می شود، از نظر شکل پذیری و نسبت های دریفت با سیستم بادبند شورون مقایسه می شود. برای این منظور، سه مدل دارای بادبند زیپر براساس شیوه طراحی پیشنهادی جهت حمل جرم های یکسان به صورت ساختمان های 4، 8 و 12 طبقه طراحی شده که با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی در Seismostruct تحلیل می شوند. تحلیل های IDA مدل ها به منظور تخمین مقاومت اضافی، مقاومت غیرارتجاعی و ظرفیت های تغییرشکل برای کل سازه ها و ارزیابی مراتب جاری شدن و کمانش اعضا انجام شدند. این تحلیل ها نشان می دهند که این شیوه طراحی طرح های ایمنی را نتیجه می دهد که با افزایش تعداد طبقات محافظ کارانه تر می شوند. توزیع دریفت های میان طبقه، بازدهی پایه های زیپر را در بدست آمدن آسیبی یکنواخت در ارتفاع سازه نشان می دهد و بطور کلی حدود مجاز نسبت دریفت میان طبقه را ارضا می کند.
1-مقدمه
فولاد یکی از پرکاربردترین مصالح برای ساختمان سازی در ایران محسوب می شود. مقاومت و زبری ذاتی فولاد مشخصاتی هستند که مناسب کاربردهای گوناگوی بوده و شکل پذیری زیادش برای طراحی لرزه ای ایده آل است. برای بهره گیری از این مزایا برای کاربردهای لرزه ای، مهندس طراح باید با مقررات طراحی فولاد مربوطه و هدف شان آشنا باشد و باید تضمین کند که ساخت و ساز به درستی انجام شده است. این زمانی که جوشکاری در ساخت و ساز وجود دارد، از اهمیت زیادی برخوردارست. قاب های با بادبند هم محور معمولاً برای فراهم کردن مقاومت و سختی جانبی برای ساختمان های کم ارتفاع و با ارتفاع متوسط جهت مقاومت در مقابل نیروهای باد و زلزله کاربرد دارد....
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.