چکیده

در کشورهای گرمسیر، جاده‌های ساخته شده با لایه‌های آسفالتی باید با مخلوط‌های قیری ساخته شوند که آسفالت درون آن برای افزایش مقاومت در برابر تغییرشکل های دائمی یا شیاردارشدگی تا حد قابل قبولی سفت باشد. زمانی که آسفالت موجود سفتی کافی را نداشته باشد، راه حل آن اصلاح آسفالت با گیلسونیت است. این مقاله نتایج آزمایشگاهی آزمایشاتی را ارائه می‌دهد که روی نمونه مخلوط‌های آسفالت گرم اصلاح شده با گیلسونیت به وسیله فرآیندهای مرطوب و خشک انجام شده‌اند. گیلسونیت سبب افزایش سفتی و بهبود عملکرد قیر استفاده نشده در دماهای بالا می‌شود. افزون براین، مخلوط‌های آسفالت گرم اصلاح شده با گیلسونیت مقاومت و سفتی بالاتری تحت بارهای یکنواخت و دینامیکی ایجاد می‌کنند.

1-مقدمه

براساس مقاله ساگانوم (1999)، آسفالت‌های طبیعی مصالح قیری با حالت جامد هستند که از هیدروکربن‌های دارای وزن مولکولی زیاد لایه‌ای تشکیل شده‌اند که از چند سانتیمتر تا دهها متر ضخامت دارند. این مصالح مشخصات سفتی مختلف بسیار خوبی را از خود بروز می‌دهند طوری که نقطه ذوبشان ممکن است از 100 تا بیش از 300 درجه سلسیوس برسد. آسفالت‌های طبیعی نقاط نرمی بالایی (بیش از 90 درجه سلسیوس) نشان داده و در سراسر دنیا با نام مصالح سخت کننده آسفالت مشهور هستند زیرا محتوی مقدار زیادی آسفالتین (مایه قیری) هستند....

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.