چکیده
این مقاله به تحلیل رفتار روش های تخمین نقطه هونگ جهت بررسی و مدنظر قرار دادن عدم قطعیت در مسئله پخش بار احتمالی می پردازد. این عدم قطعیت ممکن است ناشی از منابع مختلف مانند درخواست بار یا قطعی های واحد تولید باشد. روش های تخمین نقطه یک ابزار قابل توجه جهت مدیریت سیستم قدرت تصادفی ایجاد می کند زیرا با استفاده از مسیرهای های مشابه به موارد مربوط به مسائل قطعی، می توان به نتایج مناسبی دست پیدا کرد در حالیکه حجم محاسبات را نیز در سطح پایینی حفظ می کنیم. در کارهای قبلی مرتبط با سیستم های قدرت، تنها روش تخمین دو-نقطه ای درنظر گرفته شده است. در این مقاله، چهار روش تخمین نقطه هونگ مختلف دیگر در مسئله پخش بار احتمالی ارائه و آزمایش شده است. توزیع های نرمال و دوجمله ای جهت مدلسازی متغیرهای تصادفی ورودی استفاده شده است. نتایج برای دو حالتِ بررسی موردی مبتنی بر سیستم های تست باس IEEE-14 و باس IEEE-118 مختلف ارائه شده و در برابر نتایج حاصل از شبیه سازی مونت کارلو و مقایسه شده است. به طور مشخص، این مقاله نشان می دهد که زمانی که تعداد متغیرهای تصادفی زیادی هم درحالت پیوسته و هم در حالت گسسته درنظر گرفته شوند، استفاده از روش 2m+1 ، بهترین عملکرد را فراهم می کند.
-1مقدمه
بسیاری از مسائل مهندسی به سبب ماهیت تصادفی بودن پدیده های طبیعی یا فرض های تلویحی و غیردقیق مرتبط با روش های مدلسازی درنظر گرفته شده، مرتبط به عدم قطعیت است. روش های محاسباتی ای که به منظور برطرف کردن عدم قطعیت استفاده می شوند، به مهندسان اجازه می دهد که راه حل های با حساسیت کمتر نسبت به تاثیرات محیطی پیشنهاد کنند و این در حالی است که به صورت هم زمان به کاهش هزینه یا بهبود قابلیت اطمینان نیز دست می یابیم. در تحلیل سیستم های قدرت، استفاده از روش هایی که قادر به درنظر گرفتن عدم قطعیت باشند، جهت کنترل و حداقل کردن ریسک های مرتبط با طراحی و اجرا، ضروری است [1]…
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.