چکیده

نوسانات اقیانوس اطلس شمالی (NAO) نقش مهمی در تغییر‌پذیری اقلیم نیمکره شمالی ایفا کرده و پیامدهای قابل‌توجهی بر روی انتقال آلودگی دارد. در این مقاله سیر تکاملی انتقال آلودگی ناشی از نوسانات اقیانوس اطلس شمالی در یک سناریوی تغییر اقلیم جهانی در قرن بیست و یکم مورد بررسی قرار می‌گیرد. ما از یک شبیه‌سازی آزادگرد که توسط مدل شیمی جوِECHAM/MESSy (EMAC) اجرا می‌شود، همراه با مدل گردش کلی اقیانوس در دوره پوششی 1950 تا 2100 استفاده می‌کنیم. این مدل مشابه با سایر تحقیقات، یک انتقال به شمال شرقی در آینده را از مراکز فعال NAO و یک روند مثبت و ضعیف از شاخص NAO (در طول 150 سال) را از خود نشان می‌دهد. علاوه بر این مشخص شد که روند NAO (محاسبه شده در دوره‌های کوتاهتر از 30 سال) بین مقادیر مثبت و منفی در آینده به نوسان ادامه خواهد داد. ما برای بررسی اثرات NAOروی میزان انتقال، ردیاب مونواکسیدکربن را با افت نمایی و انتشار چندساله ثابت در نظر می‌گیریم. مشخص شد که در پایان قرن، جنوب غربی مدیترانه و شمال آفریقا در طول فازهای مثبت NOA، غلظت آلاینده‌ی بالاتری نسبت به گذشته از خود نشان خواهد داد در حالیکه بخش وسیعی از شمال اروپا در طول فاز مثبت NAO غلظت آلاینده‌ی کمتری دارد. این نتایج با تغییرات مشاهده شده در آینده برای غلظت ردیاب و انتقال ردیاب مجتمع عمودی، مباحث NOA بالا و NOA پایین را از هم تمییز می‌دهد.

 1-مقدمه

نوسانات اقیانوس اطلس شمالی (NAO)، برجسته‌ترین الگوی بازگشتی از تغییرپذیری جو در عرض‌های میانی و بالا در نیمکره‌ی شمالی (NH) است. این پدیده یک نوسان بین دو سیستم فشاری (پرفشار مجمع‌الجزایر آزور و کم‌فشار ایسلند) است که توده‌‌های جوی بین قطب شمال و اطلس جنب حاره را با تاثیرگذاری بر شرایط وضع هوا، مجددا توزیع می‌کند. وقتی کم‌فشار ایسلند و پرفشار مجمع‌الجزایر آزور نسبتا قوی باشند، اختلاف فشار  بالاتر از حد میانگین (فاز مثبت NAO) است و گرادیان فشار شمال-جنوب، وسترلایز (غرب‌وزان)‌های سطحیِ قوی‌تر از حد میانگین را در سراسر عرض‌های میانی اقیانوس اطلس به سمت شمال اروپا تولید می‌کند. از طرف دیگر، وقتی کم‌فشارها و پرفشارهای سطحی نسبتا ضعیف (فاز منفی NAO) باشند، آنگاه جریان دارای یک مولفه‌ی مداری کاهش‌یافته است. این نوسانات نصف‌النهاری، تغییرات بزرگی را در سمت و سرعت باد متوسط، انتقال حرارت و رطوبت، دما و شدت بارش سطحی به ویژه در طول زمستان شمالی ایجاد می‌کند. چندین تحقیق (هارل، 1955؛ ویزبک و همکاران 2001؛ هارل و همکاران 2003) جریان‌های غربی را در طول NAO مثبت با هوای گرم و مرطوب دریایی به هم مرتبط کرده و بارش را در سراسر شمال غرب اروپا، و شرایط سردتر و خشک‌تر را در سراسر مدیترانه افزایش می‌دهد…

از طریق لینک زیر می توانید مقاله انگلیسی را به صورت رایگان دانلود فرمایید و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده نمایید.