چکیده

سابقه و هدف : سولامر نوعی شکم­بند (بانداژ) فسفات است که برای بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی (CKD) استفاده می­شود. سولامر، همانند سایر شکم­بندهای رزین، می­تواند باعث تبلورِ منجر به شکل گیری سنگ یا توده­هایی در بافت­هایی از بدن ­شود. بلورهای سِوِلامر (SC) با آسیب­های غشاءِ مخاطی روده و معده (GI) در ارتباطند.

روش­ها : ما سه مورد جدید را در مورد آسیب­های GI به دلیل SC شرح داده و موارد گزارش شده­ی قبلی را نیز بررسی می­کنیم.

نتایج : ما 16 مورد گزارش شده از ضایعات GI ناشی از SC را یافتیم. میانگین سن بیماران 61 سال (محدوده­ی بین 5/51 تا 75/71) بوده که %5/62 درصدشان زن و 10 نفرشان دیابتی بودند. در 13 مورد، SC در داخل غشاءِ مخاطی GI یافت می­شد. 6 بیمار سابقه­ی جراحی­های سنگینِ شکمی را داشتند. خون ریزیِ GI، شایع­ترین علامت بالینی است (n=7) که از این میان 3 بیمار به مداخلات جراحی شکم نیاز دارند. گرچه ضایعات ناشی از SC در تمام بخش­های GI قابل مشاهده است اما روده تنها در %81 موارد درگیر می­شود. معاینه­ی آندوسکوپی اروزیون (خوردگی،زخم) و زخم­ها (n=7) و پولیپ­های شبه التهابی را (n=5) نشان می­دهد. هیچ ارتباطی بین دوزهای سولامر و شدت ضایعات GI وجود ندارد. با این حال، در مقایسه با بیماران غیر دیابتی، به نظر می­رسد بیماران دیابتی ضایعات GI شان با دوزهای پایینِ سولامر نیز وخیم­تر می­شود .

نتیجه گیری : ضایعات GI ناشی از SC باید در بیماران CKD که علائم GI از خود نشان می­دهند ( مخصوصاً خون ریزی کمِ GI )، لحاظ شود. به نظر می­رسد بیماران دیابتی بیشتر مستعد ابتلا به ضایعات GI ناشی از SC هستند. اگر بیمار سابقه­ی جراحیِ شکم یا یبوست مزمن را داشته باشد، به دلیل ریسک بالای عوارض GI، باید از درمان سولامر اجتناب کرد.