چکیده

سرمایه انسانی هر شرکتی، که در تجارب و آموزش نیروی کارش نمود می یابد، جز منابع کلیدی برای بهبود بهره وری شرکت ست. طرح پیشنهادی پژوهش حاضر این است که تجربه خاص شغلی، یکی از معنی دار ترین منابع سازمانی برای شرکت های کوچکی است که به دنبال بهره وری هستند. در این مطالعه با استفاده از داده های عینی از 1572 کارمند اصلی از 100 شرکت کوچک، در دو صنعت مختلف، تاثیری که تجارب ( تجربه کاری و تجربه شرکتی) همراه با آموزش (سواد) بر بهره وری شرکت ها اِعمال می کنند، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد رابطه بین تجربه کاری و بهره وری در شرکت های دارای کارمندانی با سطوح آموزشی بالاتر، نسبت به شرکت های دارای کارمندانی با سطوح آموزشی پایین تر، به مراتب قوی تر است.

1-مقدمه

مطابق با دیدگاه منبع محور، منابعی که با ارزش و نایاب هستند، برای شرکت ها مزایای رقابتی به ارمغان می آورند. سرمایه انسانی به عنوان یک منبع با ارزش، خاص و غیر قابل تقلید، کمک شایانی به حفظ مزایای رقابتی شرکت ها می نماید. سرمایه انسانی هر سازمانی متشکل از دانش و مهارت هایی است که به واسطه کسب تجربه و آموزش کارکنان حاصل می آید و نقش بارزی در توانمندی و قابلیت های شرکت ها ایفا می کند. با توجه به اینکه سرمایه انسانی، شاخصی از قابلیت های شرکتی مبتنی بر مهارت است، مبیّن دلیل عملکرد بهتر شرکتی در مقایسه با شرکت دیگر نیز می باشد. بدین ترتیب، مطالعات تجربی متعددی به ارزیابی رابطه بین سطوح سرمایه انسانی شرکت ها و عملکرد پرداخته اند. ولی پژوهش های فوق فقط محدود به شرکت های وسیع می باشد.....