Abstract
Background: Cognitive behavioural therapy (CBT) is efficacious, but there remains individual variability in outcomes. Patient's interpersonal problems may affect treatment outcomes, either directly or through a relationship mediated by helping alliance. Interpersonal problems may affect alliance and outcomes differentially in individual and group (CBGT) treatments. The main aim of this study was to investigate the relationship between interpersonal problems, alliance, dropout and outcomes for a clinical sample receiving either individual or group CBT for anxiety or depression in a community clinic
Methods: Patients receiving individual CBT (N=84) or CBGT (N=115) completed measures of interpersonal problems, alliance, and disorder specific symptoms at the commencement and completion of CBT
Results: In CBGT higher pre-treatment interpersonal problems were associated with increased risk of dropout and poorer outcomes. This relationship was not mediated by alliance. In individual CBT those who reported higher alliance were more likely to complete treatment, although alliance was not associated with symptom change, and interpersonal problems were not related to attrition or outcome
Limitations: Allocation to group and individual therapy was non-random, so selection bias may have influenced these results. Some analyses were only powered to detect large effects. Helping alliance ratings were high, so range restriction may have obscured the relationship between helping alliance, attrition and outcomes
Conclusions: Pre-treatment interpersonal problems increase risk of dropout and predict poorer outcomes in CBGT, but not in individual CBT, and this relationship is not mediated by helping alliance. Stronger alliance is associated with treatment completion in individual, but not group CBT
چکیده
مقدمه: درمان شناختی رفتاری (cbt) موثر است اما تفاوتهای فردی در نتیجه آن اثرگذار است. مشکلات بین فردی مراجع می تواند به طور مستقیم یا ازطریق رابطه همراه با اتحاد درمانی بر نتایج درمان اثرگذار باشد. مشکلات بین فردی در درمانهای فردی و گروهی به طور متفاوتی بر اتحاد درمانی و نتایج درمان تاثیر می گذارد. هدف اصلی این مطالعه بررسی ارتباط بین مشکلات بین فردی و اتحاد درمانی و نتایج یک نمونه بالینی که درمان شناختی رفتاری فردی یا گروهی برای اضطراب و افسردگی دریافت کرده بودند در یک کلینیک است.
روش: بیمارانی که درمان شناختی رفتاری فردی (n=84) یا درمان شناختی رفتاری گروهی (n=115) دریافت کرده بودند مقیاس‌های مشکلات بین فردی، اتحاد و علائم خاص اختلالات را در ابتدا و پس از تکمیل دوره cbt تکمیل کردند.
نتایج: در درمان شناختی رفتاری گروهی، مشکلات بین فردی زیاد قبل از درمان با احتمال بیشتری از ترک درمان و نتایج ضعیف تر ارتباط دارد. ارتباط بین این دو تحت تأثیر اتحاد درمانی قرار ندارد. در درمان شناختی رفتاری فردی افرادی که اتحاد بالاتری را گزارش کرده بودند بیشتر احتمال داشت که درمان را کامل کنند اگرچه اتحاد درمانی با تغییر علائم و مشکلات بین فردی با نتایج مرتبط نبودند.
محدودیت‌ها: قرار دادن نمونه در گروه‌ها و درمان فردی به صورت غیرتصادفی بود. بنابراین سوگیری در انتخاب می‌تواند بر نتایج اثرگذار باشد. برخی تحلیل‌ها تنها برای شناسایی تاثیرات عظیم به کار برده شده بودند. درجه اتحاد کمکی بالا بود. بنابراین محدودیت زیاد ممکن است ارتباط بین اتحاد کمکی، ترک درمان و نتایج را دارای ابهام کرده باشد.
نتیجه‌گیری: مشکلات بین فردی قبل از درمان، خطر ترک درمان را افزایش می‌دهند و نتایج ضعیف تری را در cbt گروهی پیش بینی می‌کند اما نه در cbt فردی. و این ارتباط تحت تاثیر اتحاد کمکی قرار ندارد. اتحاد قوی‌تر با تکمیل درمان در cbt فردی و نه در cbt گروهی ارتباط دارد.
1-مقدمه
درمان شناختی رفتاری (cbt) درمانی موثر برای افسردگی هم به شکل درمان فردی هم گروهی است. با این حال در پذیرش درمان و نتایج درمان تفاوتهای فردی قابل ملاحظه‌ای وجود دارد. خدمات روانشناختی در محیطی انجام می‌شوند که مبتنی بر شواهد و مقرون به صرفه بودن درمان‌ها بسیار اهمیت دارد. به منظور فراهم کردن خدمات مقرون به صرفه و اطمینان دادن به مراجعین که این درمان برای آنها مناسب است و بیشترین شانس موفقیت را برای آنها فراهم می‌کند اهمیت دارد که بدانیم cbt برای چه کسانی و چگونه نتایج مثبت دارد. یک عامل مرتبط با ایجاد و تداوم مشکلات روانی، مشکلات بین فردی است که به عنوان الگوهای ناکارآمد در روابط اجتماعی با افراد دیگر تعریف شده است. مشکلات بین فردی شامل طیف وسیعی از مشکلات بالقوه مانند بسیار مطیع یا کنترل گر بودن است که می‌توانند در روان درمانی مداخله کنند...