Abstract

Problem

The purpose of this study was to reduce perceived levels of interprofessional staff stress and to improve patient and staff safety by implementing a brief mindfulness-based stress reduction (MBSR) training program on a high-acuity psychiatric inpatient unit

Methods

A one-group repeated measure design was utilized to measure the impact of the (MBSR) training program on staff stress and safety immediately post-training and at 2 months. Two instruments were utilized in the study: the Toronto Mindfulness Scale and the Perceived Stress Scale

Findings

The MBSR program reduced staff stress across the 2-month post-training period and increased staff mindfulness immediately following the brief training period of 8 days, and across the 2-month post-training period. A trend toward positive impact on patient and staff safety was also seen in a decreased number of staff call-ins, decreased need for 1:1 staffing episodes, and decreased restraint use 2 months following the training period

Conclusions

A brief MBSR training program offered to an interprofessional staff of a high-acuity inpatient adolescent psychiatric unit was effective in decreasing their stress, increasing their mindfulness, and improving staff and patient safety

چکیده

مسئله: هدف این مطالعه، کم کردن استرس شغلی کارکنان و بهبود امنیت بیمار و کارمند از طریق اجرای یک برنامه آموزشی کاهش استرس مبتنی بر mindfulness (MBSR) است در یک واحد بستری روانی.

روش کار : یک طرح repeated measure تک گروهی برای ارزیابی اثر برنامه MBSR بر استرس کارکنان و امنیت بلافاصله بعد از آموزش و بعد از 2 ماه استفاده شد. دو ابزار در مطالعه استفاده شدند : مقیاس Toronto Mindfulness و مقیاس Perceived Stress.

یافته ها : برنامه MBSR، استرس کارمندان را طی 2 ماه بعد از دوره آموزشی کم کرد و  mindfulness کارکنان را بلافاصله بعد از دوره آموزشی کوتاه 8 روزه، و طی دوره 2 ماهه بعد از آموزش افزایش داد. تمایل به اثر مثبت بر امنیت بیمار و کارمند هم با کم شدن تعداد call-in (فراخوانی) کارمندان، کم شدن نیاز به دوره های کار کردن 1:1، و کاهش استفاده از مقیدسازی، 2 ماه بعد از دوره آموزشی مشاهده شد.

نتیجه گیری : یک برنامه مختصر MBSR ارائه شده به کارکنان یک واحد روانی بستری نوجوانان در کم کردن استرس آنها، افزودن mindfulness آنها، و بهبود سلامت کارمند و بیمار مؤثر بود.

1-مقدمه

مشکل:

بخش بستری روانی، به علت خشونت و تهدیدهایی که کارمندان روزانه در معرض آنها هستند، محیط پراسترسی است. اگر بخش دچار بحران شود، واحد بستری روانی کودک و نوجوان می تواند خطرناک شود، که منجر می شود به مقید کردن و منزوی کردن بیش از حد و ناسالم. وقتی هیچ یک از گزینه های دیگر در موقعیت یک بیمار خشن موفق نشوند، مقیدسازی یا منزوی کردن فیزیکی اغلب به عنوان گزینه آخر استفاده می شود. به گفته Delaney (1994)، "این امر مهم است که کارکنان بخش بستری، خصوصیت درمانی محیط را با کنترل کردن سطح فعالیت و سرعت، حفظ کنند". در سال 2006، Delaney یک مقاله مروری در مورد تلاش هایی درجهت کم کردن مقیدسازی در کودکان و نوجوانان منتشر کرد. از میان پنج عمل اجرایی فهرست شده، مورد آخر این است که "محیط مراقبت، جنبه ای مهم از مدیریت خشونت و تهاجم است"....