Abstract
This article presents the results of examining ground motion characteristics in 184 real mainshock-aftershock earthquake ground motions. It is shown that the predominant period (a measure of the frequency content) of the set of mainshocks tends to be longer than that of the corresponding aftershocks. It is highlighted that the response of structures under artificial sequences is very different from that of real sequences, particularly when the approach of repeating the real mainshock with identical ground motion features as an artificial aftershock is employed. It is also demonstrated that the predominant period of the aftershock significantly influences the post-mainshock response
چکیده
این مقاله نتایج حاصل از بررسی ویژگی های حرکت زمین در حرکات لرزه اصلی-پس لرزه واقعی 184 را ارائه می کند. نشان داده شده است که دوره تناوب غالب (سنجشی از محتوای فرکانس) مجموعه لرزه های اصلی نسبت به دوره غالب پس لرزه های مربوطه طویل تر است. مشخص شده است که پاسخ سازه ها تحت توالی های مصنوعی، بسیار متفاوت از آن تحت توالی های واقعی است، به خصوص زمانی که رویکرد تکرار ضربه اصلی واقعی با ویژگی های حرکت زمین یکسان، به عنوان یک پس لرزه مصنوعی استفاده می شود. همچنین نشان داده می شود که دوره تناوب غالب پس لرزه به طور قابل توجهی بر پاسخ لرزه اصلی-پس لرزه تاثیر می گذارد
-1مقدمه
سازه های انسانی، واقع در مناطق زلزله خیز تحت یک رویداد لرزه ای واحد قرار نمی گیرند، بلکه تحت یک دنباله لرزه ای متشکل از پیش لرزه ها، لرزه های اصلی، و پس لرزه ها قرار می گیرند. حوادث پس لرزه توسط لرزه اصلی به علت هر دو تغییرات تنش استاتیکی و دینامیکی (گذرا) رخ داده در طول فرآیند زلزله آغاز می شوند (به عنوان مثال، آکی، 1984؛ هریس، 1998؛ دالگور و همکاران، 2004). به طور خاص، زلزله شناسان اشاره کرده اند که پارگی موانع در یک گسل (یعنی، برطبق آکی، 1984، آنها وصله های قوی از صفحه گسل هستند که در برابر شکستن مقاوم هستند، که حرکت لغزش نامنظم را بر روی یک صفحه گسل ناهمگن توضیح می دهد) باعث پس لرزه ها می شود. یعنی، یک مانع یا ناهمواری، تمرکز تنش ناشی از لرزه اصلی در منطقه اطراف آن را آزاد می کند و به عنوان یک نتیجه، آن باعث پس لرزه می شود. در واقع، مناطق ناهمواری گسل بزرگ تر به زمین لرزه های بزرگ (به عنوان مثال، راف و کاناماری، 1983) مربوط می شوند…